''Ayrılık Sürecinin Ponçik Evrimi''
Hepimiz ayrılıyoruz. Ayrılmayan varsa okumasın bunları boşuna psikolojisi bozulmasın. Ponçik olunca da birşey değişmiyor, bekliyorsun. Sonra sonra aklın başına geliyor. İşte bu dönemlerde ne kadar bebelak olursan ol acı damarlara işliyor ve sakladığın kezbanlık ortaya çıkıyor. Bu galeri acıyı ponçik ponçik çekenlere gelsin... :)
1. Neredesin?
İlişkideyken farklı hitap şekilleri kullanırız. Kimimiz canım deriz, birileri aşkım der, Dilberay hatun denmesini ister ama özlerken hepimiz birbirimize benzeriz..
'' Neredesin Ponçik Suratlım? '' :(
2. Dedim Dedim İnanmadınız Ne Oldu Şimdi?
Ayrılığın ilk haftası hani ile başlayan cümleler kurar, türlü türlü anıları özleriz. Geçen şey zamandır sadece ve bir sabah aynaya baktığında ''Önceden ponçiktik, şimdi parçapönçiğiz.'' dersin. Hani herşeyindim ben senin, hani ponçik suratlındım? Bak şimdi. Bak n'oldu? :(
3. Ah Be!
Tabii ayrılık süreci hız kazanırken geri dönecek umutları da yavaş yavaş suya batıyor. Haliyle seni ben ellerin olsun diye mi sevdim moduna geçiş yapıyoruz. Arkadaşlarla her gece tek bir ağızdan ''Kaç kadeh kırıldı minnoş gönlümde'' söyleyip, acı çekmeye devam ediyoruz.
4. Atarlı Giderli Dönem!
Sonra gaza geliyoruz tabii ki. Unutacağım onu, adını anmayacağım, sen de kendin gibi şerefsize aç moduna jet hızıyla geçiyoruz. Daha iyisini bulacağına inandığın o evrede bizi besleyen aslında bi' dönsün bak nasıl intikam alıyorum duygusu oluyor. Bu yüzden bad girl olmaya karar veriyoruz. Arada bir pişmanlık sarsa bile tüm hücreleri, ''Alış kızım Alıış bed görllük beylee'' diyen diğer ponçiklerle yola devam ediyoruz.
5. Beklenen Son...
Bu gaza gelişin ardından dev dibe vurmalar artçı depremler gibi geliyor. Tabii güle oynaya geziyorsun sokaklarda, aynı zamanda o bar senin, bu bar da senin. Sonra bir tek başına kalıyorsun. İşte hazin son kapını çalıyor. Boşver be oğlum, ''Ponçiksin diye mutlusun sanıyorlar..''
Yorum Yazın