Ebeveynlerin Mutlaka Bilmesi Gereken 8 Şey
1. Mücadele etmek, zorluklar ve gecikmeli haz çocuklar için iyi şeylerdir.
Mücadele etmek, zorluklar ve gecikmeli haz çocuklar için iyi şeylerdir.
Bu bahsettiklerimiz, eskiden büyümenin doğal ve büyük bir parçasıydı çünkü çocukların başka şansı yoktu. Günümüzde birçok ebeveyn çocuklarına istedikleri her şeyi sağlama imkanına sahip (dikkat, özen, oyuncaklar, her şey hakkında seçenek, bol bol övgü, sürekli bir ilgi, vs.). Günümüz toplumunda ailelerin her an çocuklarının istediklerini verebilecek durumda olmalarına rağmen bunu geciktirmeyi başarması çok önemlidir. Mücadele etmek, zorluklar ve hazzın gecikmesi, çocukların duygularını düzenleyebilmeleri, kendilerini kontrol edebilmeleri, samimiyet ve etraflarındaki dünyayla olan bağlantıları gibi özelliklerinin gelişmesinde çok önemli bir rol oynar.
2. Bir yetişkin gibi ebeveynlik yapın, içinizdeki çocuk gibi değil.
Hepimizde biraz da olsa doğal olmakla beraber sağlıklı olmayan; çocuklarımızı kendi çocukluğumuzda ihtiyacımız olan ama elde edemediğimiz şeylere göre yetiştirme dürtüsü vardır. Bunu yapmak çocuğunuzun istek ve ihtiyaçlarını düşünmek gibi gelse de aslında öyle değildir. Bu şekilde ebeveynlik yapmak kelimenin tam manasıyla bencilce bir tavırdır. Kendi yetiştirilme biçiminize göre ebeveynlik yapmamak konusunda dikkatli olun. Nasıl ebeveynlik yaptığınız konusunda başka insanlardan geri bildirim almaktan çekinmeyin. Önemli bir nokta da sizin çocukken ihtiyacınız olan şeyler ile çocuğunuzun şuan ihtiyacı olan şeyler arasındaki farklar konusunda çok düşünceli davranın.
3. Çocuğunuzun iradesine uyum sağlayın ve asla onu ayıplamayın.
Güçlü, kendine güveni olan ve inatçı çocuklar yetiştiriyoruz. Çocuklar sınırları zorlamak konusunda ne kadar inatçılarsa ebeveynler de bu sınırları korumak konusunda o kadar inatçı olmalıdır. Çocuklarımızın sınırları bizim kendi çocukluğumuzla yaptığımızdan daha güçlü bir şekilde zorlamaları oldukça doğal. Onların biz çocukken üzerimizde işe yarayan yöntemlere aynı şekilde cevap vermelerini beklemek de saflık olur. Onlar bizim çocukluk hallerimizden daha güçlü çocuklar, dolayısıyla biz de daha güçlü ebeveynler olmalıyız. Aynı zamanda çocuklarımız bizi sık sık sorguladıklarında ve test ettiklerinde bunu kişisel algılayarak içerlememeyi de öğrenmeliyiz.
4. Çocuğunuzun gücünü fark edin ve kabul edin.
Çocuğunuzla yaşadığınız hem kargaşa hem de işbirliği zamanlarında onun kendi seçimlerini yapma becerisini fark edebilmek ve bu becerisine saygı gösterebilmek için çaba gösterin. Onlara ne yapıp ne yapamayacaklarını söylemek yerine, siz onlara katılmasanız bile kendi kararlarını kendileri verme yetisine sahip olduklarının altını çizin. Bu çocuğunuza kontrol edebilecekleri ve edemeyecekleri şeyleri öğretmeniz için çok iyi bir yoldur. “Eğer bunu yapmak istiyorsan yapabilirsin ama şunu da bil ki eğer bunu yaparsan sonuçları şöyle olacaktır. Eğer bu sonuçları kabul edeceksen istediğini yapabilirsin.” Çocuklarınız kendi seçimlerini kendileri kontrol ederler, size ise sonuçları yönetmek kalır.
5. Çocuğunuzun kendi başına anlayabileceği bir şeyi ona açıklamayın.
Ona çok fazla açıklama yapmak çocuğunuzu zayıf ve pasif bir çocuk haline getirir. Biraz yardım ile kendi kendilerine çözebilecekleri bir şeyi asla çocuğunuzun önüne hazır halde sunmayın. Konu ile ilgili, yaptıkları seçimlerle ilgili çocuğunuza sorular sorun. Ve hiçbir zaman çocuğunuzun bildiğinden emin olduğunuz bir şeyi ona tekrardan anlatmayın.
6. Sonuçların öğretici olmasına izin verin.
Çocuklar seçimlerini neyin, hangi işe yaradığına göre yaparlar. Eğer kaba ve düşüncesizce davranışlar çocuğunuzun istediğini elde etmesini sağlıyorsa, her ne kadar sizin mantığınıza ters düşse de bu davranışlarını değiştirmelerini beklemeyin. Kötü davranışları için çocuklarınızı suçlamayın. Eğer davranışlarını beğenmiyorsanız bu davranışların onlar için doğuracağı sonuçları değiştirin.
7. Sinirlenmeyi, yargılamayı, hayal kırıklığını ve ahlakçılığı ebeveynlik anlayışınızdan çıkarın.
Bütün bu saydıklarımız bir çeşit manipülasyondur ve bir noktada geri tepecektir. Çocuğunuzun yaptığı bir takım şeylere duygusal tepkiler vermeniz çok doğaldır ama duygularınızı hiçbir zaman çocuğunuzu utandırmak ya da manipüle etmek için kullanmayın.
8. Kontrol ebeveynin elindedir ve normal olan da budur.
Ailelerin üzerinde çok fazla kontrole sahip olduğu çocuklar gergin, sinirli ve yalnız olurlar. Çocuklar ailelerinin onların istek ve duygularını inkar etmeden kontrol sağlamasıyla rahatlarlar. Böyle çocuklar ailelerinin koyduğu sınırları içselleştirme konusunda da daha donanımlı hale gelirler.
Yorum Yazın