Yaşanmışlıklardan Doğan 24 Türkçe Şarkının Yazılış Hikayesi

Şarkılar hikayeleri ile daha anlamlı, hikayeleri ile daha keyifli. Daha önceden yabancı şarkıların yazılış hikayelerini burada paylaşmıştık.Şimdi sıra Türkçe şarkıların yazılış hikayelerinde bazılarında. Tabi ki bizim şarkılarımızın yüzlerce hikayesi var ama burada sadece 24 tanesini derledik. Rock müzikten, Türk sanat müziğine hatta türkülere kadar farklı tarzlarda yazılmış olan şarkıların hikayeleri… Keyifli okumalar.Bir baba ile oğlu trenle seyahat yapacaklardır. Çocuk bildiğin klasik çocuk, gördüğü her şeyi isteyen, alınmadı mı ağlayan çocuk yani. Neyse çocuk tren garındaki satıcıların birinde bir şapka görür ve babasından ister. Babası da biliyor çocuğunu tabi ki, şimdi ağlayacak susturamayacak tüm trene rezil olacaklar diye alır şapkayı. Binerler trene. Bizim şımarık yine rahat durmaz tabi, kafasında şapka ile camdan çıkarır başını. Babası da tabi uyarır durur “evladım şapkan uçacak gir içeri” diye. Çocuk dinlemez yine babasını ve babası çocuğa bir ders vermek için, birden şapkasını alır arkasına saklar. Çocuk tabi şok. “Baba baba şapkam gitti” Babası da durur mu yapıştırmış cevabı “Eee ben sana dedim dinleseydim sözümü” demiş ve devam etmiş “Eğer bir daha benim sözümden çıkmazsan sana şapkanı geri getiririm. Söz ver bana ve gözünü kapat” Babasına söz veren çocuğumuz gözünü kapamış ve babası usulca şapkayı çocuğun kafasına koymuştur. Çocuk gözünü açtığında sevinçten gözleri parlar ve bir heyecanla alır şapkayı camdan dışarıya atar ve der ki babasına “Hadi baba gene yap”Şarkı SözleriHadi baba gene yap Gene yap baba gene yap Hani bana yalan söylerdin ya baba Özgür kırlangıçlardan söz ederdin ya Çok paramız olacağından babaİşlerin iyi gideceğinden söz ederdin ya Hani en büyük sen olurdun ya baba Hani beni hep korurdun ya baba Kabus görüp uyandığımda Yanımda sen olurdun ya baba İyi bir insan olmanın baba Çok iyi olacağından söz ederdin ya Hadi baba gene yap Gene yap baba gene yap...Neşet Ertaş'ın en sevilen türkülerinden biri de 'Zahide'm'. Ertaş'a 'Zahide'nin kim olduğunu sorduk'. 'Herkesin bir Zahide'si var' yanıtını verdi. Yine sorduk: -Sizinkisi hangisi?-Sevdim kavuşamadım... Zahide'm türküsünü çığırdım...Türkü çok tutuldu... Sonra baktım, başka türkücüler, Zahide'm türküsüne yeni yeni dörtlükler eklemeye başladılar... Zahide'm türküsü uzadıkça uzadı.. Sanki destan olup, çıktı... Meğer, herkesin bir Zahide'si varmış. -Ya sizinki? -Benim ki, boynumu bükük koyan bir eski aşk hikayesi. (Kendi ağzından)Halk arasında “Zahidem” adıyla ün yapan türkünün şairi Aşık Arap Mustafa, 1901 yılında Çiçekdağı’na bağlı Orta Hacı Ahmetli köyünde dünyaya gelmiştir. Babasını annesini çok küçük yaşlarda yitirdi. İlk önce bir akrabasının himayesinde, daha sonraları da onun bunun yanında büyüdü. Arap Mustafa’nın babası düğünlerde, toplantılarda “Koca Oyunu” adı verilen oyunda “Arap” rolünü üstlenirdi. Bu nedenle Mustafa’ya da “Arap” lakabı takılmıştır. Kimsesiz kalan Arap Mustafa 10 yaşına gelince Yukarı Hacı Ahmetli köyünden Hacı Bürozadeler’den Mehmet’e çiftçi durdu. Zaman içinde çalışkan, babayiğit, giyimine özen gösteren yakışıklı bir delikanlı olan Arap Mustafa, Ağasının yeni yetişen Zahide’ye gönlünü kaptırdı. Fakir ve kimsesiz olduğundan bu sırrını bir türlü açığa vuramadı. 20’sinde askere giden Mustafa’nın aklı, deliler gibi sevdiği Zahide’de kalmıştı. Köydeki dostlarına mektuplar göndererek Zahide’den haber almaya çalışan Arap Mustafa, Zahide’nin başka biriyle evlendirildiğini ve düğününün de bir hafta sonra olacağını duyunca üzüntüsünü aşağıda içli mısralara dökmüştür. Türküyü Neşet Ertaş plağa okuyup tanıtmıştır.Zahide Kurbanım n'olacak Halim Gene bir laf duydum kırıldı belim Gelenden gidenden haber sorarım Zahidem bu hafta oluyor gelin Hezeli de deli gönül hezeli Çiçekdağı döktü m'ola gazeli Dolaştım alemi gurbet gezeli Bulamadım Zahidem'den güzeli Ay ile doğar da gün ile aşar, Zahide’mi görenin tebdili şaşar İyinin kaderi kötüye düşer, Diken arasında kalmış gül gibi. Zahide’m kurbanım kurtar bu dardan Baban anlamadı bizim bu haldan Kekiline sürmüş kokulu yağdan, Derdin beni del’ediyor Zahide’m. Ziyaret’ten çıktım Cender’in özü Kum gibi kaynıyor Zahide’m gözü Aslını sorarsan esalet yerden Hacı Bürolardan Mehmet’in kızı. Gurbet ellerinde esinim esir Zahide’m kurbanım hep bende kusur Eğer baban seni bana verirse Nemize yetmiyor el kadar hasır. Çiçekdağı’nda da hiç gitmez duman Zahide’m kurbanım hallarım yaman Yapamadım şu babayın gönlünü Fakir diye bana vermedi baban. Anamdan doğalı çok çektim cefa, Şu yalan dünyada sürmedim sefa, Adımı namımı soran olursa, Orta Hacı Ahmetli Arap Mustafa. Arapoğlu Mustafa’nın kendisine Mecnun gibi aşık olduğundan etkilenen Zahide, Mustafa için şiirler söylemiştir. Bu şiirin üç kıtasını H. Vahit Bulut, 1973 yılında Yukarı Hacı Ahmetli köyünden Zahide’nin yakın arkadaşı ve sırdaşı Fatik’ten derlemiştir. Baştaki iki kıta tarafımızdan derlenmiştir.Bu nasıl sevdaymış geldi başıma Felek ağu kattı tatlı aşıma Sevda çekenlere zor gelir gurbet Gece gündüz elim kalkmaz işime. Aşağıda sap kağnısı geliyo Derdin beni elik elik eliyo Kurbanlar olayım gara Mustafam Babam beni yad ellere veriyo. Arapoğlu derler gayeten atik Gözleri kara da, kaşları çatık Git nazlı yare de bir haber getir Bastığın yerlere kurbanım Fatik. Ağlayarak yayığımı yayarım Yarim gitti günlerini sayarım Çıksa Büyüköz’e mendil sallasa Islık çalsa ıslığını duyarım. Coşkuna da deli gönül coşkuna Aşkından Zahide döndü şaşkına Sensiz edemiyom nazlı civanım N’olur bir yol görün Allah aşkına.Kaynaklar:- Doğuş Gazetesi, Sayı, 8,9-18 Ekim 1973.- H. Vahit Bulut, Kırşehir Halk Ozanları, Filiz Yay.1983, S. 109.Öyküleriyle Kırşehir Tütküleri, Destanları, Ağıtları(sayfa: 206,207,208)Baki Yaşa AltınokOba KitabeviAnkara, Mayıs 2003Fuat Edip, 19-20 yaşlarında iken rüyasında çok güzel bir kız görür. O gördüğü kıza gönlünü kaptırır. Yıllarca o kızı bulma hayaliyle yanıp tutuşur. Hiç kimseyi gözü görmez olur. Yılların hızlı bir şekilde akmasıyla birlikte ailesi de ona baskı kurar ve zorla evlendirilir. Fuat Edip, çaresiz bir şekilde, rüyasında gördüğü kızı yüreğinden silemediği halde istemeye istemeye bir kızla evlendirilir. Bir bahar akşamı Fuat Edip'in yolu, Acıbadem'deki Çamlıca Kız Lisesi'nin önünden geçer. Okul zili çalmış ve öğrenciler evlerine gitmek üzere dağılıyorlardır. Tam bu sırada Fuat Edip'in gözüne bir kız ilişir. Bu kız, yıllar önce rüyasında gördüğü kızdır. Şair, adeta donakalır, kendinden geçer. Onun bu halini fark eden öğrenci de mahcubiyetten boynunu eğer. Fuat Edip, artık yaşlanmış haliyle kıza bakar kalır. Fakat artık her şey bitmiştir. Adeta beyninden vurulmuş bir halde yoluna devam ederken şu mısraları mırıldar:Bir bahar akşamı rastladım sizeSevinçli bir telaş içindeydinizDerinden bakınca gözlerinizeNeden başınızı öne eğdinizİçimde uyanan eski bir arzuDedi ki yıllardır aradığın buŞimdi soruyorum büküp boynumu ahDaha önceleri neredeydinizMisket, ufacık tefecik bir elma türü... Huriye de Ganizadeler'in ufakcık tefecik şipşirin kızlarının adı. Huriye, sık sık evlerinin önündeki elma ağacına tırmanır, yolu gözler; sebep, Osman Efe... Ankara'nın sayılı efelerinden Osman, genç, yakışıklı, geniş omuzlu,burma bıyıklı... Huriye'nin gönlü bu Osman Efe'de. Osman Efe, evin önünden geçiyor; Huriye atlıyor bahçeye, tırmanıyor misket ağacına. İkisinin de yüreğinden ılık bir şeyler akıyor. Osman Efe, Huriye'yi adıyla çağırmıyor hiç, ''misket'' diyor Huriye'ye. Yörenin ünlü ağalarından Kır Ağa, bir gün Huriye'yi su doldururken görüyor çeşme başında. Aradan bir hafta geçmeden Kır Ağa, Huriye'yi istetiyor. Babası, ''Kır Ağa, yiğit insandır, malı mülkü yerindedir'' diyerek Huriye'yi vermek ister. Annesi, Huriye'nin ağzını arar, fakat Huriye ''ölsem Kır Ağa'ya varmam'' cevabını verir. Huriye, akşamı zor eder. Bahçeye çıkıp, Osman Efe'nin yolunu gözler. Uzaktan atını görünce, tırmanıp çıkar elma ağacına. Durumu bildirir Osman Efe'ye. Osman Efe, çılgına döner. Kır Ağa'ya haber gönderir, ''Kendini sever, sayarım. Yiğit kişi bellerim. Yolumdan çekilsin. Sonu iyi olmaz'' der. Haberi Osman Efe'den Kır Ağa'ya götürenler, bire bin katarak anlatırlar ''Osman diyor ki, Kır Ağa kim oluyor da benim yavuklumu alacak. Leşini sararım'' diye...Kır Ağa, ''Demek dünkü çocuk bize meydan okuyor. Kendine güveniyorsa karşıma çıksın'' diye Osman Efe'ye haber gönderir. Tabii haberi götürenler Osman Efe'ye de bire bin katarak anlatıyorlar. Osman Efe Kır Ağa'ya, Kır Ağa Osman Efe'ye kinlenir. Sonunda kıran kırana kavga etmeye, sağ kalanın Huriye'yi yani Misket'i almasına karar veriyorlar. Belirlenen gün ve yerde karşılaşıyorlar. Bıçaklar çekiliyor. Huriye ise durumu merakla bekliyor. Çıkmış elma ağacı üstüne, yoları gözlüyor. Bir yandan da Osman Efe için dua ediyor. Osman Efe ise Kır Ağa karşısında aslanlar gibi dövüşüyor. Kır Ağa birden duruyor. ''Benimle böylesine boy ölçüşen yiğide, ben kıyamam. Koç olacak kuzuya bıçak çekemem. Vur bıçağını bağrıma. Misket senin olsun'' diyor. Osman Efe önce şaşırıyor, sonra oda bıçağını yere atıyor ve koşup ellerine sarılıyor Kır Ağa'nın. Kadın-kız da yollara dökülmüş uzaktan görünen kalabalığı bekliyor. Misket ise çıktığı elma ağacında duramıyor heyecandan. Daldan dala geçip, gelenleri seçmeye çalışıyor. Derken kalabalık yaklaşır, önde Kır Ağa, arkasında kalabalık. Gözleri Osman'ın arıyor, göremiyor. Birden başı dönüyor, gözleri kararıyor, tepe üstü ağaçtan aşağı düşerek cansız yere yığılıyor. Çok geçmeden kalabalık elma ağacına ulaşınca, bir feryattır kopuyor. Osman Efe, sığmıyor oralara. Kadınlar kızlar perişan. Misket kızın yani Huriye'nin hikayesi dilden dile dolaşıp türkü oluyor.Şarkı SözleriGüvercin uçuverdi Kanadın açıverdi Elin oğlu değil mi Sevdi de kaçıverdiA benim aslan yarim Duvara yaslan yarim Duvar cefa götürmez Sineme yaslan yarimGüvercinim uyur mu Çağırsam uyanır mı Yar orada ben burda Buna can dayanır mıA benim hacı yarim Başımın tacı yarim Eller bana acımaz Sen bari acı yarimCaminin müezzini yok İçinin düzeni yok Çok memleketler gezdim Misget'ten güzeli yokDaracık daracık sokaklar Misget şeker topaklar Pul pul olsun dökülsün Seni öpen dudaklarCaminin ezan vakti İçinin düzen vakti Ben Misget'i yitirdim Sonbahar gazel vaktiGökte yıldız sayılmaz Çiğ yumurta soyulmaz Üçer avrat almayan Hiç erkekten sayılmazKızından gizli fahişelik yapan bir kadının bir gece kızını sessizce terk edişini anlatırmış bu şarkı. Kızına bıraktığı mektubun sözlerinden alınmış şarkı sözleri. Sözler hikaye ile bire bir örtüşüyor. Şarkı Sözleri Bir gün anlayacaksın neden sessizce gittiğimiSenden vazgeçmek uğruna nasıl bir savaş verdiğimiMevsim kış olur hani bir yudum güneş bulamazsınSonsuz uçurumlardaki çiçeklere dokunamazsınHer sabah bir sayfa daha eksilip gidiyor ömrümdenGönlümün yıkıntılarında can çekişiyor umutlarımEllerimde acı var ellerini tutamam kıyamam kıyamam sanaYollarımda ayaz var yaklaşma yollarıma kıyamam kıyamam sanaKaranlık gecelere ortak edemem seni kıyamam kıyamam sana.Kapalı bir kız Bulutsuzluk konserine gider bir gün, konser sonrası kulise girmeyi başarır ve Nejat Yavaşoğulları’na dert yanar. Beni ailem olmak istemediğim biri olmaya zorluyor, kapanmam onların isteği, evden çıkamıyor her an kısıtlanıyorum bu konsere kaçarak geldim ve şuan çok mutluyum der. Bunun üzerine bu şarkıyı yazar Nejat Yavaşoğulları.Şarkı SözleriHayata başlarkenŞartları sen koymadın kiSana sanal bir dünyaSundularGözlerini bağladılarSeni hep korkuttularİnanmanı sağladılarSimdi bir kıyıda durmusUzaklara bakmaktasınHeyecanlısınOkyanuslar bilinmezÜrkütebilir seniUzat eliniHayat hergün yeniden baslarAç güzelim saçınıSavursun rüzgarAç güzelim saçınıGüneş parıldatsınAç güzelim saçınıYağmur ıslatsınDökülsün damlalarTellerindenBiliyorum seni saran o çemberiBiliyorum özgürlük emek isterGerçek bir hikayesi olup Barış Manço tarafından araştırıldıktan sonra yazılmış bir eserdir. Köy ağası olan Mehmet Ağa köylünün babası gibi yardım sever bir insandır. Şehirde tüm esnaf tarafından tanınır ihtiyaç sahipleri esnaftan alışveriş edip Mehmet Ağa adına yazdırır ayın belli günleri de ağa şehre inip esnafa olan borçlarını öder. Öyle ki yeni evlenenlere toprak veren bir insandır. Mehmet ağa ölürken beş parasız ve fakir bir şekilde ölmüştür.Şarkı SözleriYaz dostum güzel sevmeyene adam denir mi Yaz dostum selam almayana yiğit denir mi Yaz dostum altı üstü beş metrelik bez için Yaz dostum boşa geçmiş ömre yaşam denir mi Yaz tahtaya bir daha tut defteri kitabı Sarı çizmeli Mehmet ağa bir gün öder hesabı Yaz dostum yoksul görsen besle kaymak bal ile Yaz dostum garipleri giydir ipek şal ile Yaz dostum öksüz görsen sar kanadın kolunu Yaz dostum kimse göçmez bu dünyadan mal ileYaz tahtaya bir daha tut defteri kitabı Sarı çizmeli Mehmet ağa bir gün öder hesabı Yaz dostum Barış söyler kendi bir ders alır mı Yaz dostum su üstüne yazı yazsan kalır mı Yaz dostum bir dünya ki haklı haksız karışmış Yaz dostum boşa koysan dolmaz dolusu alır mı Yaz tahtaya bir daha tut defteri kitabı Sarı çizmeli Mehmet ağa bir gün öder hesabıÇanakkale Boğazı, Nağra Burnu açıkları 4 Nisan 1953, Saat 02:15...Uzun ve yorucu bir seferden dönen Dumlupınar denizaltısı, Nağra Burnu açıklarında İsveç bandıralı Nabuland Şilebi ile Çarpıştı. Sessiz, soğuk ve bulanıktı gece. Başından aldığı şiddetli darbe ile Dumlupınar birkaç saniye içinde sulara gömüldü. Gemideki 81 kişilik mürettebattan sağ kalan 22 kişi, geminin arka bölümündeki torpido dairesine sığındı. Mahsur kalanların su yüzüne fırlattıkları telefon şamandırasıyla gemi ile irtibat sağlandı. Sağ kalan 22 kişiyi kurtarmak için herkes seferber oldu. Bu arada oksijeni idareli kullanmaları için, gereksiz yere konuşmamaları, şarkı türkü söylememeleri ve sigara içmemeleri konusunda uyarılar yapıldı. Ancak saatler süren kurtarma çalışmalarının sonunda, umutların tükendiği anda karanlıkta bekleyen 22 kişiye, herşey yine aynı sözcüklerle anlatıldı; konuşabilirler, türkü söyleyebilirler ve hatta sigara bile içebilirler. Şamandıradaki telefon hattının Öbür ucundan, tüm Türkiye, denizaltıda tevekkülle ölüme yapılan hüzünlü ama başı dik türküsünü dinledi...Şarkı SözleriAh bir ataş ver cigaramı yakayım Sen salın gel ben boyuna bakayım Uzun olur gemilerin direği Ah çatal olur efelerin yüreği Ah vur ataşı gavur sinem ko yansın Arkadaşlar uykulardan uyansın Uzun olur gemilerin direği Ah çatal olur efelerin yüreğiAtilla İlhan orta yaşlarında üniversiteli sarışın hoş bir bayanla tanışır. Sadece telefon ile görüşürler. Konuşmaları sıklaşır. Ve birbirlerini daha fazla tanımaya başlarlar. Bir gün arkadaşı ona telefonda ben senin neyinim diye telefonda sorar. Atilla İlhan, 'Sen benim hiçbir şeyimsin' diye cevap verip bu şiiri yazar ardından bu şiiri Ahmet Kaya yorumlar.Şarkı SözleriSen benim hiçbir şeyimsin Yazdıklarımdan çok daha az Hiç kimse misin bilmem ki nesin Lüzumundan fazla beyaz Sen benim hiçbir şeyimsin Varlığın yokluğun anlaşılmazGaliba eski liman üzerindesin Nasıl karanlığıma bir yıldız olmak Dudaklarınla cama çizdiğin En fazla sonbahar otellerinde Üniversiteli bir kız uykusu bulmak Yalnızlığı öldüresiye çirkin Sabaha karşı öldüresiye korkak Kulağı çabucak telefon zillerindeSen benim hiçbir şeyimsin Hiçbir sevişmek yaşamışlığım Henüz boş bir roman sahifesinde Hiç kimse misin bilmem ki nesin Ne çok çığlıkların silemediği Zaten yok bir tren penceresindeSen benim hiçbir şeyimsin Yabancı bir şarkı gibi yarım Yağmurlu bir ağaç gibi ıslak Hiç kimse misin bilmem ki nesin Uykumun arasında çağırdığım Çocukluk sesimle ağlayarak KaynakŞarkı, solist Harun’un 'şafak' adlı sevgilisine yazılmıştır. 'ş', alfabenin 23.harfidir, şarkının adı da bu yüzden 23tür.Şarkı SözleriYüzünden başlasam gitmeye uzaklara, duymasam kimseyiSonu olmasa ummadık rüyalarda, eksilse yokolsa bile değerBir gün kendimi bırakıp, sana anlatsam ne olduğunuNeden sözleri yuttuğumu, gerisi zaten gözlerindeLütfen beni hemen uyandır, ya da hep öyle bak yüzümeNe kork benden ne uzaktan dinleLütfen beni uyandırmaSesim kısılsa, korkmasam karanlıktan, en baştan başlasamAnlamsız sözlere artık hiç bulaşmadan, beklesem yanındaBir gün kendimi bırakıp, sana anlatsam ne olduğunuNeden sözleri yuttuğumu, gerisi zaten gözlerindeLütfen beni hemen uyandır, ya da hep öyle bak yüzümeNe kork benden, ne anlatmamı iste Lütfen beni uyandırmaBu türkü Suat Bey ve Şadiye Hanım’ın hikâyesidir.Şadiye zengin bir konağın kızıdır. Suat ise fakir bir gençtir. Kader ikisini bir yaz Ada'da buluşturur ve birbirlerine âşık olurlar. Fakat babası, kızını Suat Bey'e vermek istemez. Kış geldiğinde ise Şadiye ve ailesi Ada'dan ayrılır. Suat ise yaşadığı adada kalır. Ve Ada’nın sahilinde hep Şadiye’nin ona geleceği günü bekler.Bu arada mektuplarla haberleşmeğe devam ederler. Fırtınalı bir akşam Suat Bey bu aşkın ızdırabına dayanamaz ve kendini denizin azgın sularına bırakır. Ertesi sabah, dün fırtına nedeni ile gelemeyen tekneden Suat'a bir mektup gelmiştir. Bu Şadiye’nin mektubudur. Mektupta Şadiye 'Suat, babamı nihayet izdivacımıza ikna ettim, gelip beni ailemden isteyebilirsiniz' yazıyordur.'Ada Sahillerinde Bekliyorum' türküsünün kulaktan kulağa gelerek bugüne ulaşan ikinci hikâyesi ise;İstanbul’a ve denize âşık sevgililerden hanim kişi bir şekilde bir gün denizde kaybolur. Hikâyenin erkek kahramanı ise kendisini sahillere vurur. Şile’den Prens Adaları’na kadar bütün sahillerde biçare dolanır ve sevdiceğini bekler. Bir ümit bir gün denizden çıkar gelir diye, fakat sevdiği gelmez. Kahrına dayanamayacak hale gelince bu sözleri yazar, bu sözler de kâh dostlar kâh da balıkçılar sayesinde o günleri atlatır ve bugünlere gelir. O meçhul insanın kaybı ne kadar derinse, Türk sanat müziğinin kazancı da o kadar büyük olur.Şarkı SözleriAda sahillerinde bekliyorumHer zaman yollarını gözlüyorumSeni senden güzelim istiyorumBeni şad et şadiye başın içinHer zaman sen yalancı ben kâniHer zaman orta yerde bir maniHer zaman sen uzakta ben müştakHer tellakide bir hayalin berrakNerede o mis gibi leylaklarSararıp solmak üzere yapraklarBana mesken olunca topraklarBeni yad et güzelim başın içinKaynakBitlis birinci dünya savaşından önce nüfusu 30000´dir lakin savaş çıkınca halk göç eder ve nüfus 3000´e düşer. Kurtuluş savaşında baba ile oğlu cepheye gider savaş biter ve baba ile oğul şehre dönerler bir tepede baba heyecandan mıdır yoksa yorgunluktan mıdır bilinmez o tepeden memleketi Bitlis’e bakamaz ve oğluna sorar oğul Bitlis’te ne kaldı.. Oğul 'baba Bitlis’te beş minare kaldı' Baba; başlar türküye Bitlis’te beş minare beri gel oğlan beri gel...Şarkı SözleriBitliste beş minare Beri gel oğlan beri gel Yüreğim dolu yare Beri gel oğlan beri gelİsterem yanan gelem Beri gel oğlan beri gel Cebimde yok beş para Beri gel oğlan beri gelTüfengim dolu saçma Beri gel oğlan beri gel Güzelim benden kaçma Beri gel oğlan beri gelDoksandokuz yaram var Beri gel oğlan beri gel Bir yarada sen açma Beri gel oğlan beri gelDuman grubunun solisti Kaan Tangöze ilk albümünün çıkacağı gün sevgilisiyle tartışır. Akşamına ilk konseri vardır Duman grubunun ve sevgilisinin de geleceğini düşünür. Ona yazdığı şarkıları okuyarak kendisi affettireceğini de ilk albümdeki çoğu şarkıyı sevgilisine yazmıştır zaten. Konser başlar, Kaan Ahu'ya yazdığı şarkıları birer birer okumaya başlar. Göremez ama orada olduğunu düşünür hala. Konser biter, Kaan sevgilisini kulise beklerken grubun diğer üyeleri acı haberi Kaan'a söylerler.Ahu konser başlamadan önce intihar etmiştir. Ahu Türkiye eski güzellerindendir. Fakat ailevi problemleri onun psikolojisini bir hayli bozmuştur. Kaan bu olaydan sonra evine kapanır. Onu kimse dışarıya çıkaramaz çok uzun süre. Grubun o zamanki menajeri Murat Akad Kaan'ın koyu bir Fenerbahçeli olduğunu bilir. Ve arkadaşlarıyla birlikte Kaan'ı zorla 2002'deki Fenerbahçe Galatasaray derbisine götürür. İntiharın üzerinden geçen süreler ve içe kapanıklık Kaan'ı değiştirmiştir. O maçı Fenerbahçe 6-0 kazanmıştır. Kaan ise biraz daha gün ışığına çıkmaya başlamıştır. Duman grubunun ikinci albümü onların çıkış yaptığı albümdür tartışmasız. Her şeyi yak şarkısıyla bir hayran kitlesine ulaşan grup Türk Rock müziğinin en iyi grubu olarak gösterilmektedir. İkinci albümdeki tüm şarkılar Kaan Tangöze'ye aittir.Bu albümdeki Kırmış Kalbini, Ah, Manası Yok, Elimdeki Saz Yeter Canıma, Haberin Yok Ölüyorum şarkıları Kaan tarafından Ahu'ya yazılmıştır. Yine bu albümdeki Bal şarkısı aynı şekilde Ahuya hitabendir. Fakat Bal şarkısının diğerlerinden farkı Kaan'ın bu şarkıya hepsinden fazla önem vermesidir. Bu şarkıyı hiçbir konserinde söylemez Duman grubu. Ve bir keresinde de şarkı arasında Bal diye bağıran seyircilere döner Kaan, yüzünde buruk bir ifadeyle iki parmağıyla gökyüzünü işaret eder… Kaan Ahu'yu çok sevmiştir. Ve onun etkisinden hiçbir zaman kurtulamamıştır. Son albümlerinde bile Ahu'ya yazılmış şarkılar vardır. Bir konserde Haberin yok ölüyorum şarkısını ağlayarak söylemiştir Kaan.Şarkı SözleriAşkım sen benim canımsın Kanıma karışmış kanın Söyle kimlerden kaçarsın Boşuna durmadan ağlarsınYavrum sen benim balımsın Tadına alışmış canımAaah güzel kuşum gir kanıma Ben zaten sarhoşumNerdesin...sevgilim...Söyle nerdesin bal Artık benlesin bal Söyle nerdesin bal Artık benlesin balArtık sen benim canımsın Canlı kalan tek yanımsınİlk bakışta aşk şarkısı gibi duran bu şarkı aslında illegal bir uyuşturucu madde olan esrara yazılmış. Erkin baba izmir - kıbrıs şehitleri caddesi taraflarında esrarı sarmış tam içecekken polisi görüyor karşıda hemen yere atıyor esrarı. Diyor ki 'bu aynasızlar geçsin bir tur atar gelir yerden alırım nasılsa' bir tur atıyor Erkin baba dediği de oluyor polis arabası çoktan gidiyor ama bi bakıyor tam esrarı attığı yeri gece çöpçüleri temizliyor kaldırım kenarlarını arabayla.'dün gece çok aradım aradım bulamadım''kör olası çöpçüler aşkımı süpürmüşler' dizelerinden de anlayabiliriz. Doğru yanlış bilinmez ama yalansa da bu söylenti güzel bir yalan.Şarkı SözleriAşktan yana şansım yokAğlıyorum derdim çokAşkımı kaybetmişimSordum sordum bulan yokDün gece çok aradımAradım bulamadımKör olası çöpçülerAşkımı süpürmüşlerSokaklarda ne ararsınBeni kimden sorarsınBen düştüm aşk ateşineSende düşme yanarsın“Elfida” : Bir gerçek dramın şarkısı, bir yaşanmışlığın… Şarkılar gerçek yaşamdaki olayları anlattığında ne kadar etkili oluyor değil mi? Üstelik ölümle-yaşam arasındaki o kısa çizgiyi tasvir ediyorsa bir başka… Sözleri insanın içine işliyor sanki. İşte bu tarife uyan bir şarkının hikayesini sizinle paylaşmak isterim: Haluk Levent-ElfidaHaluk Levent en çok dinlediğim sanatçılardan birisi. Son albümündeki “Elfida” şarkısını ilk dinlediğimde çok etkilenmiştim. Bu şarkı hakkında yazmayı uzun süredir düşünüyordum. Öncelikle Elfida kelimesinin anlamını öğrendim . Elfida: “Feda etmeyi bilmek, gözden çıkarmak anlamında, bazen çekip gitmeyi bilmek, sevdiğini yitirme acısıyla ayakta kalabilmek......” Arapça bir kelime.Haluk Levent'in bu şarkıyı oluşturma hikayesi de çok özel. Kanser hastası 16 çocuğun bakımını üstlenmiş olan Levent, bu çocuklar arasında bulunan 9 yaşındaki Elfida’nın vefatıyla yıkılmıştı. İşte bu şarkıyı küçük Elfida için yazmış. Haluk Levent yazdığı şarkıyı Elfida’ya dinletmeyi çok istemiş. Ama vefatı nedeniyle bunu gerçekleştirememiş.Elfida’yı ziyaret eden adaşının anısını aktarmak isterim:“Esmerdi, narindi, yaşı ufacıktı, ismim ile ismi benzeşiyordu. cerrahpaşa hastanesi ağrı merkezinde arkadaşımın annesini ziyaret ettiğim sırada annesinin ona seslenmesini duyunca bana seslendi sanarak gayri ihtiyari dönüp baktığımda gördüm onu. Tam karşı yatakta yatıyordu, içim cız etti. Aldığım nefesten, alabileceğim nefeslerden utandım. Gözlerim doluverdi kendimi tuttum. Gülümsedim, 'benim de adım seninki gibi' dedim. Gülümsedi, elindeki telefonu gösterdi : 'haluk abim aldı' dedi. 'Bana şarkı yazdı , klibinde beni oynatacak' dedi. 'Ama oynamak istemediğimi söyledim' dedi. 'Biliyorum yapamam' dedi, burkularak...”'Yaparsın niye yapamayasın ki' dedim, cevap vermedi, sustu. Suskunluğu içimi dağladı. Söylenmemiş ama binlerce kelime içeren bir suskunluktu. 'Gene gel' dedi. 'Haluk abim hep geliyor' dedi.Eve dönerken hep aklımda idi. Sonrasında bir daha hiç gidemedim oraya. Teyzemiz de eve döndü. 1-2 ay sonra teyzemizi kaybettik. Sonra arkadaşımdan öğrendim ki 'Elfida' da 2 ay öncesinden gitmiş yanına, orda buluşacaklar.' İçime akıttığım yaşlarımı tutamadım bu sefer... Her dinlediğimde ağlatan, o kara gözleri hatırlatan...Yazımı, şarkının sözleriyle bitirmek isterim :Yüzün geçmişten kalan, aşka tarif yazdıranBir alaturka hüzün, yüzün kıyıma vuranAnne karnı huzuru, çocukluğumun sesiSenden bana şimdi zamanı sızdıranŞımartılmamış aşkın sessizliğe yakınKimbilir kaç yüzyıldır sarılmamış kollarınSisliydi kirpiklerin ve gözlerin yağmurluYorulmuşsun hakkını almış yıllarınElfida bir belalı başımsınElfida beni farketme sakınOmzumda iz bırakma yüküm dünyaya yakınElfida hep aklımda kalacaksınElfida sen eski bir şarkısınElfida beni farketme sakınOmzumda iz bırakma yüküm dünyaya yakınElfida hep aklımda kalacaksınKaynakVakti zamanında çobanın birisi, yanında çalıştığı ağanın kızına aşık olur. Kız da çobanı sever ama olmayacak iştir ya bu içlerindeki sel, susar. Çoban cesaretini toplayıp da gider ağa ile konuşur ama mümkün mü böyle bir saadet ağanın gözünden bakınca? Olmamış tabi, çoban bir temiz dayak yedikten sonra babası çağırıp kızını sormuş bu işin aslı nedir diye, söyleyememiş kız durumu babasına korkusundan ama o da seviyor çobanı.Baba, bu işin önünü almak için yakın köylerden birinin yaşlı ama bekar ağası ile sözler kızını. Çeyizler gittiğinde yaşlı adam çeyizdeki dokuma kilimlere bakınca anlar bu yakıcı sevdanın gözle görülür halini. Kimseye aşkını anlatamayan kız, içini dokuduğu kilimlere motif motif dökmüştür. Kızın babasıyla konuşan diğer ağa, bu aşka ikna eder babayı ve aşıklar kavuşurlar.Fatih Kısaparmak da bu hikâyeyi dinleyince kendince sözlerini yazıp da o meşhur şarkının ortaya çıkmasını sağlamıştır.Şarkı SözleriSevdiğine sözü olan bir kilim dokurKilimin dilinden ancak anlayan okurSırlarımı verdim sana, sevgimi verdimŞu gönlümü kilim yaptım, yoluna serdimAyıptır, günahtır diyeKilit vurdular dilimeAşkı dokudum kilimeAnlıyor musunYetinmedim türkü yaktımGayrı bu canımdan bıktımHani senin olacaktımDinliyor musunKaynakNazım'ın yasanın dışında vuk'u bulan düşünceleri yüzünden gene kaçak yaşadığı dönemler. O zamanlar tabi yok şimdiki gibi cep telefonudur, internettir, whatsapptır, bbmdir falan... Haliyle ezbere hareket ediyorlar. Hatta adres tarifleri bile caddelerdeki ağaçlarla yapılıyor ve birbirlerine insanlar 'yarın saat birde caddedeki on birinci ağaçta buluşalım' diyorlar.Velhasıl Nazım'ın, kaçak yaşadığı zamanlardan birinde yakın ve güvendiği bir ahbabı ile haber gönderiyor sevdiceğine 'Gülhane Parkı'ndaki ceviz ağacının altında' buluşmak için. Arkadaşı o kadar da güvenilir bir arkadaş olmadığını kanıtlamak istercesine haber ediyor polise. Nazım gidiyor buluşma noktası olan ceviz ağacının altına ve beklerken uzaktan görüyor polislerin geldiğini, tırmanıyor o ceviz ağacına.Bilenler bilirler Gülhane Parkı, Topkapı Sarayı'nın bahçesidir bir nevi. Konumu, şuala hani biraz düşününce bütün bir boğaza hakim. Ceviz ağacının tepesinde nazım bir manzaraya bakıyor, bir aşağıdaki cümbüşe. Polisler geliyorlar,aranıyorlar ama bulamıyorlar. sevdiceği geliyor, ağlıyor ama bilmiyor nazım hemen başının üzerinde. Bilenler bilirler ceviz ağacı sağlam budaklı, yapraklı bir ağaçtır. Çocukluğum, bağda ceviz dibinde geçti ellerim kapkara... Başlıyor Nazım oracıkta yazmaya şiirini zihnine;Başım köpük köpük bulut içim dışım deniz Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda Budak budak serham serham ihtiyar bir ceviz Ne sen bunun farkındasın ne polis farkındaBen bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda Ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tirilKoparıver gözlerinin gülüm yaşını silBen bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda Ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında Yapraklarım ellerimdir tam yüz bin elim var Yüz bin elle dokunurum sana İstanbul'a Yapraklarım gözlerimdir şaşarak bakarım Yüz bin gözle seyrederim seni İstanbul'u Yüz bin yürek gibi çarpar çarpar yapraklarım Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda Ne sen bunun farkındasın ne de polis farkındaKaynakÇakıcı Efe Ege Bölgesinde halkın dilinde dilden dile efsaneleşen bir kahramandır. Osmanlı’nın son zamanlarında devlet iradesinin iyiden iyiye kaybolduğu yıllarda (1800-1900) halk kendi kahramanlarını, kendi kurtarıcılarını çıkarmıştır. Kimileri bu boşluktan yararlanarak zalimlikler yapmışlar kimileri de adalet dağıtan güçlü yürekli halk kahramanı olmuşlar. Bu devirde Ege Bölgesinde’de Efelik çok meşhurmuş. Çakıcı Efe de İzmir, Denizli, Aydın civarında hüküm sürmüş bir Efe’dir. O zamanlarda yaşadığı bölgede o kadar güçlenmiş ki Osmanlı ile egemen olduğu bölge konusunda resmi anlaşma yolları bile aramıştır. Çakıcı çoğu zaman dağlarda, kimi zamanda halkın yanına inerek zalimi durdurmuş, adalet dağıtmış, zenginden alıp fakir vermiştir. Bu sebeple halkın gönlünde de taht kurmuştur. Cesur hareketleriyle halkın gözüne girmiştir. Kimi zamanda düşmanla işbirliği yaptığı söylentisi çıkmışsa da halk onu hep sevmiş ona yapılan bu türküyle ismi ölümsüzleşmiştir.Şarkı SözleriAradılar sordular Birg içinde buldular İnce tuzak kurdular Yar fidan boylum Kamalı'yı vurdularİzmir'in kavakları Dökülür yaprakları Bize de derler Çakıcı Yar fidan boylum Yıkarız konaklarıBahçelerde kalem var Arkamızdan gelen var Kalkın gidelim efeler Yar fidan boylum İçimizde ölen varSelvi senden uzun yok Yaprağında düzüm yok Kamalı da Zeybek vuruldu Yar fidan boylum Çakıcı'ya sözüm yokEdebiyat matinelerinin yıldız isimlerinden olduğu bilinir Özdemir Asaf’ın. “R”leri telaffuz edememesine rağmen çok iyi bir diksiyonla şiir okuduğu bilinir. Bu şiir matinelerinde hep sona bıraktığı, en çok sevilen, en çok istenen şiiri “Lavinia”dır. Özdemir Asaf, üniversitede öğrenciyken bu şiiri platonik aşkına yazar. Ardından açılan bir yarışmaya gönderir ve kazanır. Bir rivayete göre kazandığı yarışmada şiiri okurken kız da salondadır ama Asaf şiiri okurken salonu terk eder. Kırılan şairimiz, kıza duygularını asla açmaz. Lavinia, 1925’te doğan ve güzelliğiyle efsane olmuş sanatçı Mevhibe Meziyet Beyat’tır. Güzel Sanatlar Akademisi’ndeki arkadaşları kızıl/kahve saçları ve güzelliğine bakarak “Gilda” diye çağırırlarmış, Rita Hayworth’a göz kırparak. Adalet Cimcoz da Marilyn Monroe’ya benzetirmiş ve “Marlin” diye çağırırmış Mevhibe’yi.Özdemir Asaf, platonik bir aşkla tutulduğu Mevhibe için yazmış Lavinia’yı. Lavinia’yı kod adı kullanır ve “adını gizleyeceğim, sen de bilme lavinia” der. Hanım kızımız bu şiiri okusa bile, kendisi olduğunu asla bilemeyecektir…Şarkı SözleriSana gitme demeyeceğim. Üşüyorsun ceketimi al. Günün en güzel saatleri bunlar. Yanımda kal.Sana gitme demeyeceğim. Gene de sen bilirsin. Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim, İncinirsin.Sana gitme demeyeceğim. Ama gitme Lavinia. Adını gizleyeceğim, Sen de bilme LaviniaKaynakBir rivayete göre bu şarkı da şu şekilde yazılmış; İlhan İrem askerden döndüğünde sevgilisi en yakın arkadaşıyla nişanlanmıştır . Ve İlhan İrem bu şarkıyı yazmış... Ben mi geç kaldım yoksa mevsimler mi solmuş. Ben gideli buralara olanlar olmuş sözleri de bu durumu ifade ediyormuş.Şarkı SözleriGiderken bıraktığım Asmalar üzüm olmuş. Yerlerde bütün kollar Bütün bağlar bozulmuş.Ben mi geç kaldım yoksa, Mevsimler mi soğumuş? Görmeyeli buralara Olanlar olmuş, olanlar olmuş...Giderken bıraktığım Gökyüzü toprak olmuş. Yıldızlar, çakıl taşı, Güneş bir yaprak olmuşBen mi yaşlandım yoksa Dünya mı alt üst olmuş? Ben gideli buralara Olanlar olmuş, olanlar olmuş...Kalsaydın yokluğunla yok olmazdı bu şehir Kaçmakla mutluluklar bulunmuyor bunu bil. Yaprak kıpırdamıyor, yüreğim öyle susmuş Sana, bana, sevgimize Olanlar olmuş, olanlar olmuş...Giderken bıraktığım Gülüşler bakış olmuş. Kahkahalar buralarda Özlenen yakış olmuş.Ben mi gülmüyorum Tanrı'm? İnsanlar mı somurtmuş? Görmeyeli buralara Olanlar olmuş, olanlar olmuş.Kalsaydın yokluğunla yok olmazdı bu şehir Kaçmakla mutluluklar bulunmuyor bunu bil. Yaprak kıpırdamıyor, yüreğim öyle susmuş Sana, bana, sevgimize Olanlar olmuş, olanlar olmuş...Türkiye'nin gelmiş geçmiş en büyük gitaristi olarak gösterilen Yavuz Çetin İstanbul'un arka sokaklarında, barlarda çalan bir gitaristtir. Olaylar büyür gelişir ve Albüm çıkarır kendisi. Anlatılanlara göre karamsar biridir Yavuz. Dünyayı, kahpeliği, saçmalığı tanır doğruca. Ve nefret eder hepsinden. Tam olarak bilinmese de bu şarkıyı yazıp intihar ettiği söylenir. Şarkının sözlerinde de intihar sebebini atmış adeta.Şarkı SözleriBana öğretilen her şey Bana önerilen her şeyBana dayatılan yaşantı İşe yaramaz bir çöplük Yarattığınız sistemler Kullandığımız yöntemlerYaşamak istemem artık aranızda Belki de terslik bende Yapamadım bu düzende Kaçacak delik arar oldum Sürüngenler şehrinde Eğitilmiş köpekler Doymak bilmez maymunlar Yaşamak istemem artık aranızda Benden bir ruhsuz yaratmayı nasıl başardınız ?Benden bir hissiz yaratmayı nasıl başardınız ?Benden bir uyumsuz yaratmayı nasıl başardınız ? Benden sizden biri yaratmayı nasıl başardınız ?Yaşamak istemem artık aranızdaŞebnem Ferah'ın, ablası komadayken yazdığı şarkı olarak rivayet edilir. Ayrıca Ben Şarkımı Söylerken şarkısının da uğradığı tecavüz sonucunda yazıldığı söylenir.Gece geçmez gündüz olmaz Can bu dünyaya dayanmaz neden Haykırdım dağlara duymaz Bekledim günlerce Yok ki gelen Karlı dağların ardında biri yaşarmış Bulut olur yağmur olur Bize bakarmış Hem yakın hem uzakmış Yanakları al almış Deli kızım uyan Söylenenler yalan Deli kızım uyanBir tek sensin duyan Bir tek sensin duyanYerde oldum gökte oldum Sormayın halim ah başım duman Gönül uslanmayı bilmez düşlerim Gerçek gerçeğim yalan Karlı dağların ardında biri yaşarmış Bulut olur yağmur olur Bize bakarmış Hem yakın hem uzakmış Yanakları al almış Deli kızım uyan Söylenenler yalan Deli kızım uyan Bir tek sensin duyan Bir tek sensin duyanBarış Manço'nun abisi Savaş Manço, bu şarkının hikayesini şöyle paylaşmıştır: 'Barış kol düğmeleri şarkısını 1962'de nişanlandığı Semra adlı çok cici bir kızıl topraklı genç kız için yazmıştı. Barış 1963 yazı sonuna doğru okumak için Belçika'ya gelince o nişan bozuldu ve Barış yaşadığı hüznü o şarkıya döktü. kol düğmeleri de Semra'nın armağanıydı.” Şarkı SözleriHatırlarım bugün gibi sessiz geçen son geceyi Başın öne eğik bir suçlu gibi bana verdiğin hediyeyi İki küçük kol düğmesi bütün bir aşk hikayesi İki düğme iki ayrı kolda bizim gibi ayrı yoldaAkşam olunca sustururum herkesi her her şeyi Gelir kol düğmelerimin birleşme saati Usul usul çıkarır koyarım kutuya yan yana Bitsin bu işkence kalsınlar bir aradaHeyhat sabah gün ışıldar yalnız gece buluşanlar Yaşlı gözlerle ayrılırlar düğmeler gibi Bizim gibi bizim gibi ayrılırlar bizim gibi ayrılırlarKaynakOrdu dolaylarında yaşayan Hekimoğlu, yoksul bir ailenin çocuğudur. Üstelik yoksul bir anneden başka hiç kimsesi yok. Çevresinde dürüstlüğü, akıllılığı ve yiğitliğiyle tanınan bir gençtir. Yörede egemenlik kurmuş bir Gürcü Beyi vardır. Bu Gürcü Beyi, Ayşa adında güzel ve narin bir kızla sözlüdür. Ne ki, bu kız Gürcü Beyini sevmemekte, Hekimoğlu´na bağlanmıştır. Bu, dostlukla, arkadaşlıkla karışık bir sevgidir. Üstelik Hekimoğlu´yla görüşmeye başlamıştır.İşte Bey, iki gencin ilişkisinin bu noktaya vardığını duyar duymaz Hekimoğlu´na düşman olur ve ona savaş açar. Hekimoğlu´yla teke tek görüşüp, hesaplaşmayı önerir; bir de yer belirtir. Hekimoğlu, gözüpek, mert bir gençtir. Aynalı mavzerini kuşanıp, tek başına buluşma; yerine gider. Gitmeye gider ama, Bey sözünde durmamış adamlarıyla gelmiştir. Üstelik adamlarından biri, buluşma yerine varır varmaz, sabırsızlanıp Hekimoğlu´nu yaylım ateşine tutar. Ötekiler de çevresini sararlar. Hekimoğlu´yla Beyin adamları arasında yaman bir çatışma olur. Hekimoğlu, çatışma sonunda çemberi yararak kurtulur. Olaydan hemen sonra, Bolu da tek başına yaşayan anasının yanına gider. Anasına durumu anlatır ve artık şehir yerinde duramayacağını bildirir. Anasıyla helallaşıp, yanına Mehmet adlı iki amca oğlunu alarak dağa çıkar. Çıkış bu çıkış ve ölünceye kadar Hekimoğlu artık dağdadır. Hekimoğlu´nun dağa çıkış nedenini ve biçimini bilen, duyan yöre köylüleri kendisine kucak açarlar. Onun mertliği, yiğitliği ve doğru sözlülüğü köylüleri daha da etkiler ve her açıdan kendisine yardım ederler. Özellikle yoksul köylülerle dostluk kurar, zenginlerden aldıklarıyla onlara yardım eder. Hekimoğlu, artık Gürcü Beyinin korkulu düşü olmuştur. Bu yüzden Bey, kendisini sürekli jandarmaya şikayet eder ve kesintisiz izletir. Hekimoğlu´nu ihbar etmeleri için çeşitli yörelerde adamlar tutar. Fakat halk koruduğu için, Hekimoğlu´nu bir türlü ele geçiremezler. Hatta bir defasında, Beyin adamlarından birinin ihbarı üzerine Hekimoğlu´nun kaldığı evi jandarmalar basıyorlar. Bütün çevre kuşatılmıştır. Evin altında bir fırın vardır. Hekimoğlu fırıncının yardımıyla fırının ekmek pişirilen yerini arkadan delip kaçmayı başarır. Hekimoğlu, kaçmaya kaçıyor ama, Beyin, iki amca oğlunu öldürttüğünü haber alıyor ve doğru Çiftlice köyüne iniyor. Gittiği ev muhtarın evidir. Bu Muhtar, Hekimoğlu´ndan yana görünüyor, oysa gerçekte Beyin adamıdır ve onunla işbirliği içindedir. Nitekim adamlarından biri aracılığıyla ihbarda bulunur ve Hekimoğlu jandarmalarca sarılır. Hekimoğlu, Muhtar yüzünden kıstırılmıştır. Büyük bir çatışma çıkar taraflar arasında. Adeta namlular kurşun kusmaktadır. Özetle “yaman cenk” olur orada.Olayın sonucuna ilişkin iki söylenti var halk arasında : 1-Hekimoğlu, çatışma sırasında. çemberi yarıyorsa da, aldığı yaralar yüzünden fazla uzaklaşamadan ölüyor.2 -Atına atlıyor, elini karın bölgesinden aldığı yaralara basarak Ordu´ya kadar geliyor ve burada ölüyor.Hekimoğlu, tipik bir “erdemli başkaldırıcı” örneğidir. Haklı bir nedenle dağa çıkıyor. Mertliği, yiğitliği ve iyilikseverliğiyle halk arasında büyük ün yapıyor. Yoksulların dostu, onları ezen varsılların düşmanıdır. Hekimoğlu denince, hemen akla gelen bir özelliği de “aynalı martini” dir. Hekimoğlu Türküsü´nde geçen ve kendisinin adıyla özdeşleşen “aynalı martin” in özelliği şudur. Hekimoğlu, özel olarak yaptırdığı mavzerinin üstüne bir ayna taktırıyor. Çatışmaya girdiğinde, bu aynayı: düşmanının gözüne tutarak, gözünün kamaşmasına, dolayısıyla hedefini şaşırmasına yol açıyor. Bu yüzden Hekimoğlu´nun, adı, Hekimoğlu´nun adı 'aynalı martin' le özdeşleşmiştirŞarkı SözleriHekimoğlu derler Benim aslıma Aynalı martini yaptırdım da narinim Kendi neslimeKonaklar yaptırdım Mermer direkli Hekimoğlu geliyor da narinim Arslan yürekliKonaklar yaptırdım Döşedemedim Ünye Fatsa bir oldu da narinim Baş edemedimÜnye Fatsa arası Ordu da kuruldu Hekimoğlu dediğin de narinim o da vuruldu...

Yaşanmışlıklardan Doğan 24 Türkçe Şarkının Yazılış Hikayesi

1. Yaşar Kurt - Hadi Baba Gene Yap

2. Neşet Ertaş - Zahidem

3. Fuat Edip Baksı - Bir Bahar Akşamı Rastladım Size

4. Oğuz Yılmaz - Misket

5. Leman Sam- Kıyamam Sana

6. Bulutsuzluk Özlemi - Özgürlük Emek İster

7. Barış Manço - Sarı Çizmeli Mehmet Ağa

8. Ah Bir Ataş Ver

9. Ahmet Kaya - Hiçbir Şeyimsin

10. Mor ve Ötesi - 23

11. Ada Sahilleri

12. Bitlis’te Beş Minare

13. Duman - Bal

14. Erkin Koray - Çöpçüler

15. Haluk Levent - Elfida

16. Fatih Kısaparmak – Kilim

17. Cem Karaca - Ceviz Ağacı

18. İzmir'in Kavakları

19. Feridun Düzağaç - Lavinia

20. İlhan İrem - Olanlar Olmuş

21. Yavuz Çetin - Yaşamak İstemem

22. Şebnem Ferah - Deli Kızım Uyan

23. Barış Manço - Kol Düğmeleri

24. Hekimoğlu

Yorum Yazın