Türk Şiirinden Bir Karaoğlan Geçti: 'Şâir' Başbakan Bülent Ecevit'in 10 Şiiri

Bülent Ecevit (1925 - 2006) sadece bir siyasetçi değil aynı zamanda bir şâirdi hem de iyi bir şâir...Biz de ölümünün 9. yıl dönümünde sizinle merhum Ecevit'in 10 şiirini paylaşmak istiyoruz...Birlikte öğrendik seninleavcumuzda yüreği çarpankuşa sevgiyielele duyduk kumsalda denizinmilyon yılda yonttuğutaşa sevgiyitırtılları tanıdık seninle bahardatırtılken daha sevmeyi öğrendiksevgiden üreyen kelebeğitoprağı evimiz gibi sevdik seninlebirlikte sevdik kuru topraktaev küren köstebeğiköstebeğinden toprağına taşınatırtılından kelebeğine kuşunaelele sevdik bu dünyayıacısıyla sevinciyle sevdikyazıyla kışıyla sevdikköy-köy ülke-ülkegökler gibi sardı dünyayıyağmur gibi sızdı dünyayadünya kadar oldu sevgimizelele büyütüp elele derdikelele derip insana verdikverdikçe çoğalan sevgimizidur yolcu bura sınıryabandır yasaktır ötesiçiçeklerden seçemezsinkokuları renkleri bir birkuşdan pasaport sorulmazgümrüksüz geçer yüküyle karıncadur yolcu bura sınırsen geçemezsindereye bakma durmaz akaröteden de içer ceylan bu suyudur yolcu bura sınırsen geçemezsindur yolcu bura sınırne çizili ne yazılıgeçemezsin yine de silemezsiniçinde kazılıbir şeyler olacak yarınduruşundan bellikırdaki atlarınbulutların koşuşundan bellikazışından köstebeklerin toprağıkarıncaların telâşından bellibir şeyler olacak yarınbelki bir tomurcukbelki bir ağacın düşen yaprağıbelki de bir çocukpek o kadar göremesek de uzağıkuşların uçuşundan bellibir şeyler olacak yarınöbürgünden önemsizyarından önemline ben sorayım senine sen beni sorsoyunmuş seslerimiz tendenboşlukta bir aşk örüyorses olmuş duygularyaklaşır dalga dalga zamansızkavuşsa da seslerimiz birbirinebiz kavuşamayızne kollarımız var saracakne öpecek dudaklarne görülecek yüzümüz varne görecek gözbiz aşk örüyoruz boşluktaçizgiden soyutzerreden özSevdiklerimin başında bir bilmediğimGörmediğim özlemediğim özlediklerimin başındaYurdum olmadan sıladayımKimsem ölmeden yastaYollarda gözlediğim neMektuplarda beklediğim neNereden sürmüşler beni buralar nereburalar nere, buralar nereBir bildiğim olmalı, bilmez olmuşumBir derdim olmalı, gülmez olmuşumBuralara konmuş göçmen olmuşumBir derdim olmalı, gülmez olmuşumboşluğa bulut buluta yağmuryağmura toprak ne güzel uymuşgündüze güneş güneşe tarlatarlaya başak ne güzel uymuşbaşağa buğday buğdaya insaninsana emek ne güzel uymuşemeğe eylem eyleme yürekyüreğe sevgi ne güzel uymuşağacım ben dalları derindeyaprağım ben paramparçasuyla ışığın ellerindeben yüzen bir kuşuçan gölgeyim sudagökte bir ışıkgöğüm bentoprak yatağındasuyla karışıkeğil bana bak banasenim bensana aşıksıla derdine düşünce anlarsınyunanlıyla kardeş olduğunubir rum şarkısı duyunca görgurbet elde istanbul çocuğunutürkçenin ferah gönlünce küfretmişizolmuşuz kanlı bıçaklıyine de bir sevgidir içimizdeböyle barış günlerinde saklıbir soyun kanı olmasın varsındamarlarımızda akan kaniçimizde şu deli rüzgârbir havadanBu yağmurla cömertbu güneşle sıcakgönlümüzden bahar dolusu kopaniyilikler kucak kucakbu sudan bu tattandır ikimizde de günahbütün içkiler gibi zararı kadar lezizbir iklimin meyvasından sızdırılmışbir içkidir kötülüklerimizaramızda bir mavi büyübir sıcak denizkıyılarında birbirinden güzeliki milletizbizimle dirilecek bir günEge’nin altın çağıyanıp yarının ateşindeneskinin ocağıönce bir kahkaha çalınır kulağınasonra rum şiveli türkçelero Boğaz’dan söz edersen rakıyı hatırlarsınYunanlıyla kardeş olduğunusıla derdine düşünce anlarsınöldürenle katiliz çalanla hırsıztümümüz sanığız tümümüz savcıtümümüz suçlu tümümüz yargıçkimi aklar kimi suçlarızkimi bağışlar kimi asarızkendimizi başkasındahergün bıçak saplıbirinin arkasındavurulan da biziz vuran daRahşan’aakşam kapı eşiğinde bir terli giysi gibisoyunmak vardı derdinden evreninbir entari serinliğini giyinmekkendi derdini tespih gibi çekmek elindeyün örmen vardı akşamları koltuğa gömülükarşında polisiye roman okumak vardısorgusuz bakışmak yoruldukça gözlerimizsevinçsiz gülmek üzüntüsüz ağlamakoturmağa konuklar gelmesi bazençevresinde bir masanın kaygısızsıcacık konularda bir demli çay gibibilmedik komşularla konuşmakdünyamızla uyuşmak vardıoyunda sonunu görmeden oynamaksevinebilmek kazandığınayitirdiğine yerinebilmekdüşünmeyebilmek yoruldukça düşünmektenkamaştıkça örtebilmek gözlerinidüşlerde bile ışıktan sakınarak kendiniuyayabilmek vardı vaktinde rahatBülent Ecevit'i saygıyla ve rahmetle anıyoruz. Edebiyata, felsefeye, sinemaya, sanata düşkün daha çok siyasetçimiz olması dileğiyle...

Türk Şiirinden Bir Karaoğlan Geçti: 'Şâir' Başbakan Bülent Ecevit'in 10 Şiiri

1. El Ele Büyüttük Sevgiyi

2. Sınır

3. Yarın

4. Bach Sonatı

5. Göçmen

6. Uyum

7. Dere

8. Türk – Yunan Şiiri

9. Yargı

10. Yapamadığımız