Hangi İkinci Yeni Şairi Senin Ruh Eşin?
Şurası bir gerçek ki, İkinci Yeni'nin askerleriyiz! Peki ama hangisi?
1. En başta... Şiir sence nedir?
2. Şüphesiz, insanın en büyük yalanlarından birisi de "dinlemektir". Peki senin dinliyormuş gibi yaptığın kalıp ifaden hangisi?
3. Serbest çağrışımını konuştur! İkinci...
4. Bir ailenin en çok hangi bireyi olmak isterdin?
5. İkinci Yeni şairi dediğin Tomris Uyar'a aşıktır. Peki Tomris Uyar seni neden seçsin?
6. İlginç bir kelime seç!
7. Hangi ikisi birbirine daha çok benzer?
8. Peki ya, hangi kafiye seni daha çok sinirlendirir?
9. Son olarak... Hayatında yapmak istediğin en son şey nedir?
"Cemal Süreya" çıktı!
Sen tam bir sevda insanısın. Sevda sokaklarında dolaşırsın saf saf. Ayrılığı da çok iyi bilirsin. Hep de en afillisini yaşarsın nedense. Absürtsün ayrıca da. O kadar absürtsün ki, iddiada isminden harf kaybetmen kuvvetle muhtemel. Son olarak 'sevişmek yeniden yürürlüğe girmiş' (Afrika dahil). Sonrası mı... Sonrası iyilik güzellik canım işte!...
"Turgut Uyar" çıktı!
Sen tam bir özgürlük insanısın. Seni zincirlere vurmak evrenin en güç işi. Denizin mavisi güzel, göğün mavisi ondan da güzel. Dengeli bir insansın da. Bu yüzden 'benim dengemi bozmayınız' diyorsun, ki hep bozuyorlar, ah onlar yok mu onlar! Ölümsüzlüğün çaresini de bulmuşsun. Bu yüzden senin ölüm haberine verilebilecek tepki 'çok komiksin Azrail'dir. En son ağzında tek laf vardır 'Durma göğe bakalım'. Sen bu bol göklü yeryüzünün büyükşiir belediye başkanısın kısaca!
"Edip Cansever" çıktı!
Sen varoluşun şairisin. Ateş çalan Prometheus, her gecenin sabahında varolmaya çalışan Sisifos gibisin bu yüzden. Büyük trajedilerin insanı olduğunu hiç söylememize bile gerek yok. Bu trajedilerden midir bilinmez, üstünde bir yalnızlık var ki, sorma gitsin. Yine de bu yitiriş, bu çöküş bir üstünlük duygusu veriyor sana. Son olarak, Süreya'nın dediği gibi 'her şeyin fazlası zarardır ya. Sen de fazla şiirden öldün be usta'
"İlhan Berk" çıktı!
Sen doğanın, ağaçların, yeşil-mavinin ve dahi toprak ananın insanısın. Senden alsalar her şeyi, işte ne bileyim insanlığı, parayı, egoyu, çıkarları falan, tek bir söğüt gölgesi, bir de kavak hışırtısı bıraksalar, hiç şüphesiz sonsuza kadar yaşarsın orada. Aşkın da nev-i şahsına münhasırdır. Öyle ki, sevdiğine 'Cumhuriyetin ilk günleri gibiydi yüzün' diyebiliyorsun. Son olarak, herkes İstanbul iken, sen Ankara'sın ey şiirin prensi/prensesi!
"Ece Ayhan" çıktı!
Sen tek kelimeyle sıradışısın. Çılgınsın sen çılgın. Herkesin aklına gelecek sözler, yorumlar, davranışlar hiç mi hiç sana göre değil. Kavgacısın da. Hatta o kadar ki gökyüzünün rengini beğenmezsen, onunla kavgaya tutuşursun, o derece! Hep de yalın bir hayat tasarladın kendine. Şık olmak, zengin olmak, şaşaalı yaşamak hiç sana göre değil bu yüzden. Dervişsin sen derviş. Bohemliğini 'bir lokma-bir hırka' anlatır yani, ey sivri-sipsivri şair!
"Sezai Karakoç" çıktı!
Öncelikle sen kendini öte dünyalara adayan birisisin. ANCAK batıl inaçlar, sorgulamadan körü körüne inanmak, ham sofuluk gibi şeyler hiç sana göre değil. Öyle güzel inanıyorsun ki, seni gören şeytanlar ve dahi ins-i şeytanlar 'lan biz yanlış yolda mıyız acaba' der. Bir de Monna Rosa gerçeği var ki, sorma gitsin be üstad. Sen Monna Rosa'nın, kendini ötelerde bulmanın ve masivanın şairisin, ey şairlerin en afilli çatı adayı!