EkşiSözlük Yazarından Boşanma Komisyonu Raporuna Tepki: #DevletTecavüzcüyleEvlendiriyor
Geçtiğimiz hafta, TBMM Boşanma Komisyonu'nun raporu sosyal medya gündeminde büyük tepki yarattı.
Fakat durumun vahametini en çarpıcı ve sert şekilde ortaya koyan tepki ise bir EkşiSözlük yazarından geldi.
Yeni çıkan bu rapora göre yaşanabilecek senaryoları çarpıcı bir şekilde aktaran EkşiSözlük yazarı albastropos'un söylediklerine kulak vermek gerek.
Bu hikaye, söz konusu raporun zaten kötü durumda olan kadın ve çocuk haklarını nasıl daha da kısıtladığını tüm çıplaklığıyla ortaya koyuyor.
"Adım Murat. 35 yaşımdayım."
Olayı baştan anlatayım:
Adım Murat. 35 yaşımdayım. Hoşlandığım kızı ilk olarak her gün işe giderken önünden geçtiğim bir ilköğretim okulunun kapısından karşıdan karşıya geçerken gördüm. Çok güzel saçları vardı ve ahenkle dans ediyordu. Etrafında birçok arkadaşı vardı ama onu ilk anda fark etmemek, bir elmas tanesi gibi diğerlerinden ayırmamak mümkün değildi. Vücudu, pırıl pırıl cildi, masmavi gözleri direk albenisi ile aklımı başımdan almıştı. Yanında arkadaşları olduğundan ilk başta yanına gitmedim. Aracımı kenara çekip n'aptığını izledim. Evine kadar takip ettim. Ertesi gün de erken saatte evinin yakınına gidip okula gitmesini bekledim. Evden çıktı ama yanında birkaç arkadaşı vardı yine. O sebeple yanına yaklaşmak istemedim. okula kadar takip ettim. Onu görmek bile beni mutlu ediyordu.
" İlk başta tedirgin olsalar da takım elbisem ve kravatım onlara güven vermişti."
Bir süre onu yalnız yakalayamadım. Uzaktan çektiğim fotoğraflarını bastırıp odamın duvarına astım. Masturbasyon yaparken bile hep onu düşünerek mutlu oluyordum. Onun fotoğraflarına bakarak tahrik oluyordum. Artık fotoğraflar yetmemeye başlamıştı. Onu istiyordum. Kendimde cesaret toplayıp tekrar gittim okulunun önüne. Çıkışta aracımla yanına yanaştım. Arkadaşları da vardı yanında. Tam da evinin yanındaki bir adresi sordum. Anlattı ve anlatırken safça 'ben de orda oturuyorum abi' dedi. Abi demesi beni biraz burksa da bozuntuya vermedim. Buralara yabancı olduğumu ve arabaya atlamalarını söyledim. Beraber gitmeyi teklif ettim. Kabul ettiler. İlk başta tedirgin olsalar da takım elbisem ve kravatım onlara güven vermişti. Buraya yeni taşınacağımı, ev baktığımı söyledim. İşe gidip gelirken saatler uyarsa onları alabileceğimi söyledim. Sevindiler. Zira her gün yarım saat yürüdüklerini söylediler hem giderken hem gelirken.
"Beni tanısa çok sevecekti."
Birkaç gün böyle devam etti. Hiç asıl muhabbete girmedim. Bir keresinde yalnız kalmıştık araçta. Arkadaşları gelmemişti ev dönüşünde. Ben de biraz gezelim mi diye sordum. Önce mırın kırın etse de ısrar ettim ve dolaşmaya başladık. Durumu çok iyi değildi. Lüks kafelere götürdüm. Pahalı yiyeceklerden yedirdim. Hoşuna gitmişti. Ara ara da fırsat bulursak yalnız olduğumuzda, bulamazsak arkadaşları ile de tekrarladık bunu. Hepsi beni çok seviyorlardı. Varsa yoksa 'Murat Abi' idi onlar için.
Bir gün yine yalnızdık. Yine gezelim dedik. Ama bu sefer evime götürdüm. Bir şey almam gerektiğini, beni içeride 5 dakika beklemesini söyledim. Şüphelenmeden geldi. Sonra içeride biraz oyalanıp yanına geldim. Samimi davrandım. Uzunca süre kanımı titreten güzellik karşımda idi. Ondan hoşlandığımı söyledim. Birlikte yaşayabileceğimizi, onu mutlu edebileceğimizi söyledim. Ağladı, istemedi beni. Gitmek istiyor ve dinlemiyordu. Bir tokat attım. Korktu. Gözüme bakamıyordu. Bense onu istiyordum. Öpmeye başladım. Bana karşı koymaya çalıştı ama koyamadı. Ben de zorla ona sahip oldum. Çok ağladı. Küçük bedeni kollarımda daha küçülmüştü sanki. Çok ağladı, çok acı çekti ama alışacağını, zamanla hoşuna gideceğini söyledim. Alışması için ağlamasına dayanmaktan başka çarem yoktu. Beni tanısa çok sevecekti.
"Ailesi öğrenmiş durumu. İlk başta polise gitmediler olay duyulmasın diye. "
Her şey bittikten sonra giyindik. Hala ağlıyordu. Ailesine söylerse ona zarar vereceğimi söyledim. İyice korkuttum. Onu sevdiğimi söyledim. Ertesi gün yine okul çıkışı aldım onu. Eve giderken arkadaşlarını bıraktık önce. Ama eve götürmedim. Bize gittik. Ona doyamıyordum. Tekrar birlikte olduk. Bir süre bu böyle devam etti. Ama anlamadığım şekilde yüzündeki güleçlik, ışıltı kayboldu. Kimseye söylememişti bir şey. Alışmıştı bana. Ne desem yapıyordu. İtiraz edemiyordu. titriyordu, korkuyordu ama biliyorum ki zamanla geçecekti.
Sonra bir hata yaptı. Ailesi sıkıştırmış onu. Ondaki değişimden anlamışlar bir şeyler. Psikologa götürmüşler. Ailesi öğrenmiş durumu. İlk başta polise gitmediler olay duyulmasın diye. Bu işime geldi. Babası evimi bastı. Kızını sevdiğimi söyledim. Baktım anlamıyor aşktan sevgiden, şiddet göstermeye kalkacakken o, silahımı çektim. Sonuçta benim evimdi ve haneye tecavüz vardı. Bir şey yapamadı. 'İstersen polise git dedim herkes duyar o zaman' dedim. Bunu istemedi. 'Kızımın etrafında görürsem vururum seni' dedi ama bana bir şey yapamazdı.
"Rızası olduğunu ve bana karşı koymadığını söyledim. Onunla evlenmek istediğimi söyledim. "
Sonraki gün kızı almadım. Uzaktan baktım. Bir süre babası getirip götürdü. ben hep uzaktan izledim. Babası artık gelmeyi bırakmıştı. Gelmeyeceğimi sandılar bir süre sonra. hemen yanına gittim. Arabaya bindirdim. Eve götürdüm. Biraz vurdum görünmeyen yerlerine. Korkuttum. Onu çok özlemiştim. Bir süredir birlikte olamamıştık. Zorla birlikte oldum. Kimsenin bana bir şey yapamayacağını artık anlaması gerektiğini söyledim. Eve gidince bir şey hissettirmemesi için korkuttum iyice. Bir süre fark etmediler de. Sonra babası tesadüfen bir gün oradan geçerken kızını almak istemiş. kızını alırken karşılaştık. Birbirimize girdik. İş uzadı ve karakolluk olduk.
Her şey ifşa olmuştu. Mahkemeye çıkarıldım. Tecavüzden. Bu utancı bana yaşatan tüm ailesinden intikam almak istiyordum. Böyle bir şey olamazdı. Ben onu seviyordum. İnsan sevdiği birine tecavüz edebilir mi? Rızası olduğunu ve bana karşı koymadığını söyledim. Onunla evlenmek istediğimi söyledim. Babası 'o daha çocuk' diye ağlıyordu. Bense ısrarla rızası ile birlikte olduğumuzu söyledim. Çocuk da onu sevdiğimi söylediğimi hakime söyledi. İlk seferinde karşı koysa da sonraki seferlerde karşı koymadığını, korktuğunu söyledi. Sonuçta beni doğruluyordu. Karşı koymamıştı. İstese engel olabilirdi. Şikayet edebilirdi dedim. Zaten istemeseydi ailesine söyleyebilirdi diye de ekledim. Ailesi fark ettikten sonra sıkıntı olduğunu söyledim.
"Çocuktu evet ama rızası ile birlikte olmuştuk. Karşı koymamıştı. Onunla evlenmek istediğim için de hakim onunla evlenebileceğimi, evlenmezsem ceza alacağımı söyledi. Zaten istediğim en başından beri buydu."
Sonuçta hakim beni haklı buldu. Çocuktu evet ama rızası ile birlikte olmuştuk. Karşı koymamıştı. Onunla evlenmek istediğim için de hakim onunla evlenebileceğimi, evlenmezsem ceza alacağımı söyledi. Zaten istediğim en başından beri buydu. Ben onla birlikte olmak istiyorum. Yaşı maşı umurumda değil. 5 sene bizi denetleyeceklermiş. Eğer ilişkimizde sorun olmazsa cezai yaptırımlardan serbest kalacakmışım. Bunun için mahkemeye ne gerek var ki. Bana 10 tane de onun gibi çocuk verseler 10'uyla da sevişirim. Mesele bu değil. Maalesef yasalar sadece 1'i ile evlenmeme izin veriyor. Ama şimdilik. ileride belki yasalar birden fazla kadınla evlenmeme de izin verecek inşallah. O zaman eşimi çok sevsem de başkalarını da getirebilirim. Sonuçta ben bir erkeğim. Sağlıklıyım. Allah bana bu gücü vermiş. Tek çiçekle yaz da gelmez.
Allah mevcut yasaları çıkaranları başımızdan eksik etmesin.
http://sendika10.org/…istismarciyla-evlendirilecek/Çolukları ile çocukları ile cümle erkeklere mutluluklar diliyorum. Kurban olduğum yaradan başka acı vermesin. Yasal olarak tecavüz edilen çocuklar, çaresiz aileler, iğrenç dramlar göreceğiz farkında mısınız? Bu anlattıklarımdan çok da beterlerini göreceğiz etrafımızda farkında mısınız? Çoluk çocuğa hallenmekten başka dertleri olmayanlar bunu yasallaştırmak için gece gündüz çalışıyor farkında mısınız? Ülkenin içine ettiler farkında mısınız?
Yorum Yazın
Böyle okuyunca iğrenç gelen şeyler ülkede yaşanıyor, üstelik gün yüzüne çıkmayan kaç tane olay var kim bilir, 18 yaşından küçük olduğu için oy bile kullanama... Devamını Gör
kıyamet kopsa da siktir olup gitsek artık. yeter be!
Bu içeriğe söylenecek en doğru söz
Şu insanlar beyinlerini ne zaman bacak arasından çıkartıcaklar acaba ?
Sanırım hiçbir zaman...