Eğitim Şart!
Bu cümleyi sık sık espri amaçlı kullansak da birçoğumuz eğitimin şart olduğuna en başından ikna olarak büyüdük. Zorlandığımız bir ders olduğunda hemen ek ders aldık, en az bir enstrüman çalmamız gerektiği için kimimiz piyanoya gittik, kimimiz kemana, kimimiz gitara. Resme azıcık yeteneği olan resim kursundaydı hafta sonları. LGS’ler, ÖSS’ler, ALES’ler geçti çoğumuzun hayatından. Hafta sonlarımız bu sınavlar için gittiğimiz kurslara rezerveydi. Sonra büyüdük. Sınavlar geçti, okul bitti ama bizim eğitim ihtiyacımız bitmedi. Bizleri akademik olarak ya da sosyal yetenekler açısından daha iyi yerlere taşıyacak eğitimlere aşinaydık. Ancak bu kez ihtiyaç farklıydı. Artık içsel bir dönüşüm ve gelişim peşindeydik ve özellikle sosyal medyayla birlikte üzerimize yığılan binlerce eğitim ve eğitmen arasından neyi nasıl seçeceğimizi pek bilemedik.