Testi Adım Adım Çözerek Dünyanın En Zeki Seri Katilini Bulabilecek misin?
Tüm ülke dehşet içinde, çünkü dünya tarihinin görüp görebileceği en zeki seri katil dışarıda bir yerlerde kol geziyor. Kurban olarak kendisine sadece 20'li yaşlarının ortasındaki sarı saçlı kadınları seçen katil yüzünden daha şimdiden bir sürü kadın saçlarının rengini sarı dışında bir renge boyatmış bile! Ancak işi hiç de kolay değil, çünkü karşısında sen, yani dünyanın gelmiş geçmiş en zeki ve yetenekli dedektifi var!
Bir süre sonra katil sana mektuplar atmaya başlıyor ve olağanüstü yeteneklerinle dalga geçercesine kurbanlarının cesetlerini nerede bulabileceğini yazıyor. Olay yerlerine gidip inceleme yapıyorsun ancak bir sonuç alınamıyor hiçbir zaman. Zamanla mektupların içeriği değişiyor. Katil sana 'Korkarım ki sandığım kadar bir olayın yokmuş, dedektif. Bundan sonra atacağım her mektup aramızda sır olarak kalacak, yoksa beni bir daha asla yakalayamazsın. Artık sana cinayetleri nerede işleyeceğimi yazacağım, oraya gelip beni bulmayı deneyebilirsin. Ancak polislerden veya herhangi başka birinden yardım aldığını anlarsam, oyunu kaybedersin!' diyor.
Bir kaç defa söylediği yerlere gidiyorsun, gerçekten cinayetler işleniyor; yakalayamıyorsun. Dünya senin bile aslında o kadar zeki olmadığını konuşmaya başlıyor, bunalıma giriyorsun. Katil de senden sıkılmış olacak ki; 'Sana son bir şans veriyorum. Gönderdiğim adresteki baloya gel ve bol bol eğlenelim. Unutma, başkasını karıştırmak yok!' diye bir mektup daha atıyor. Hemen koştura koştura baloya gidiyorsun, oyun başlıyor!
İlk olarak ne yapacaksın?
İki kokteyl görünce yelkenleri indirdin, bir odada sızıp kaldın. İşin kötüsü hemen yanında bir ceset var.
Her şeyi eline yüzüne bulaştırdın!
Katili bulamadın, üstelik camdan atlarken kafanı gözünü de yardın. Şimdi hem günlerce evde yatacaksın, hem de katili bulamamanın verdiği vicdan azabıyla yaşayacaksın.
Ceset Rachel adlı bir kıza ait ve üstünde bir not var: "Hediyemi beğendin mi, dedektif?". Hemen ana salona geçecekken kapının kilitli olduğunu fark ediyorsun, üstelik anahtarı da üstünde. Kapı içerden kilitlenmiş, ama bu nasıl olabilir?
Odada kalmaya devam ettin ve biri gelip kapıyı çalmaya başladı: "Rachel, iyi misin? 15 dakika uzanacağım demiştin, 1 saati geçti."
Yanlış kararlar almada dünya markasısın!
Cinayet o kadar mükemmel planlanmıştı ki, hiç kimse senin yapmadığına inanmadı. Kapının arkadan kilitlenmesi katilin dışarı çıkma ihtimalini, camın kapalı olması da katilin camdan kaçmış olma ihtimalini bitirdi. Olayı çözemedin, tüm ihale üzerine kaldı. Şimdi hapiste koca bir ömür geçireceksin!
Senden dedektif olmaz, yol yakınken vazgeç.
Cam kapalıyken katil nasıl camdan çıkmış olabilir diye düşünemedin, boş yere gidip bahçedekileri sorguladın ve tabi ki hiçbir ipucu elde edemedin; ama yine iyisin, en azından ihale üstüne kalmadı. Şimdi katili bulamamanın verdiği huzursuzlukla hayatına devam et bakalım!
Odadan çıktın ve baloyu durdurdun. Herkese seni dinlemesini söyledin ve "Az önce bir odaya girdim ve bir cesetle karşılaştım, hepiniz şüpheli konumundasınız. Kimse baloyu terketmeyecek, birazdan polisler gelecek ve ifadelerinizi alacağız" dedin. Şimdiki adımın ne olacak?
Bir sonuca ulaşamadın!
Cesedi inceleyen polis hiçbir ipucu elde edemedi, aldığın ifadelerde de odaya sadece bir kişinin görüldüğünü öğrendin, ama elinde hiçbir kanıt olmadığı için 'Odayı dolu görünce hemen çıktım ben, suçsuzum' diyen o şüpheli de serbest bırakıldı. Yaptığın yanlış tercihler sonucunda olayı ne yaptıysan da çözemedin, katil seninle adeta dalga geçti. Bu başarısızlığın hayatın boyunca peşini bırakmayacak!
Cesedi incelerken yaranın belinin sağ tarafında olduğunu fark ettin. Cinayeti sol elli biri işlemiş olabilir. Aynı anda polis ifadeleri sonucunda odaya birinin girerken görüldüğü anlaşıldı. Bu kişi kapıda davetlileri karşılayan yaşlı bir adamdı, sol elini kullanarak tokalaştığını hatırlıyorsun.
Yaktı başını sabırsızlığın!
Katilin sol elli olduğunu, şüphelinin de sol elli olduğunu açıkladın ve 'Odaya girilirken de görülmüş, her şey ortada' diyerek hemen gözaltına aldın. Şüpheliyse 'Odaya girdim ve dolu görünce hemen çıktım, ayrıca ben sağ elliyim' dedi. Hemen sağ eliyle yazı yazdırdın, gayet akıcı yazıyordu. Bir anda her şey tersine döndü ve serbest bırakmak zorunda kaldın. Başka da delil olmadığı için olayı çözemedin!
Adam ifadesini imzalarken sol elini kullandı, bunu diğer polislerle beraber sen de farkettin!
Olmadı, beceremedin!
Adamı tutuklattın, ancak tam 10 yıl sonra 'Yanlış adamı yakaladın, ben hala dışarıdayım!' diye bir mektup aldın. Yaşlı adamın hayatının son yıllarını da mahvetmiş oldun, adam hapisten çıkarıldı. İyice çökmüştü, şimdi bu vicdan azabıyla ömür boyu yaşamak zorundasın.
1 ay sonra olay tekrar hortladı, yeni bir mektup aldın!
Olay çözümsüz kaldı!
Yaşlı adama inandın ve peşini bırakıp diğer ipuçlarına odaklandın, ancak haftalarca uğraşsan da en ufak bir bilgi elde edemedin. Daha sonra tekrar yaşlı adama ulaşmaya çalışsan da iki gün önce öldüğünü öğrendin. Bu durum mektup eline geçtiğinde adamın hala yaşıyor olduğu anlamına geliyordu, eğer katil yine doğruları söylediyse en azından yaşlı adamı tutuklamadığın için mutlu olabilirdin; ancak katil yaşlı adamsa ve bu sefer yalan söylediyse diye bir ömür boyunca için içini yemeye devam edecek.
Arama emri çıkarttın ve adam yakalandı. İfadesini alıyorsun. O olduğundan eminsen delilleri ifşa edebilirsin, ancak değilsen delilleri göstermeden sorular sorarak ilerlemen gerek.
Sana yine çıkmaz yollar gözüküyor, dedektif!
Yaşlı adam her soruna mantıklı cevaplar verdi, olayın etkisiyle adeta yıkıldığını ve o kızı daha önceden tanıdığını, aralarının iyi olduğunu ve kızın kendisini babası gibi gördüğünü söyledi. Paranın da yıllardır biriktirmiş olduğu kendi parası olduğunu, dünya turuna çıkmanın yıllardır hayali olduğunu, aslında önümüzdeki sene çıkacakken bu olay olunca şimdi çıkma kararı aldığını söyledin. Kızın adamı babası gibi gördüğünü de başka kişilere sorup doğrulattın, elinde yine hiçbir şey kalmadı. Katil olmadığına kanaat getirdin, asıl katili hala bulamamış olmanın üzüntüsüyle yataklara düştün!
Yaşlı adam mektuba baktı."Ölen kızın adı Rachel idi, değil mi? Mektuptaki tüm büyük harfleri yan yana getirir misin?" dedi.
Uzun emeklerine rağmen olayı hala çözemedin!
Adamı serbest bıraktın, diğer ipuçlarına baksan da olayı hiçbir zaman çözmedin. Yıllar sonra ölürken bile gözünün önünden bu olayın detayları geçti, hayatının en büyük gizemi olarak seni mezara kadar takip etti!
Yeterince iyi bir dedektif olamadın!
Adamı tutuklattın tutuklatmasına ama, olaydan yıllar sonra bir mektup daha geldi ve üzerinde 'Lanetim devam ediyor mu diye merak ettim. Eğer çözdüysen, tebrikler; ancak çözemediysen, bana gel ve sana her şeyi açıklayayım. Öbür dünyada bekliyorum, dedektif' yazıyordu. Mektup kabuslarına girdi, psikolojik olarak dibe vurdun. Bir gece aniden kabustan uyanıp 'Bu olayın aslını artık öğreneceğim, geliyorum!' dedin ve kendini asarak intihar ettin. Sonrasında katili öğrenebildin mi bilmiyoruz, ama dedektiflikte sınıfta kaldığın bir gerçek!
Davetlilerin listesini incelerken önceki cinayetin gerçekleştiği baloda da Rachel'ın olduğunu öğrendin.
Ne yapıyorsunuz dedektif bey?
Bu dava size gerçekten fazla geldi, artık psikolojiniz iyiden iyiye bozuldu. Yaşlı adamı bir dağ evine götürüp işkence ede ede ağzından itiraf almaya çalıştınız, ancak hiçbir şey bilmediğini söyledi. Bitmek bilmeyen işkenceleriniz sonucunda adamı öldürdünüz, daha sonrasında artık tüm bu olanlara dayanamayarak intihar ettiniz!
Rachel'ın katil olduğunu açıkladın ve olayın tüm sırlarını tek tek açıklığa kavuşturdun!
Aradan yıllar geçti, mutlu ve huzurlu bir yaşam sürüyordun; bir gün bir mektup aldın. Mektupta şu ifadeler var; "Bu sana gelecek son mektup, Ryan. Bir daha mektup almayacaksın. Ancak şunu söylemek istiyorum, hiçbir şey bildiğin gibi değil. Hiçbir şey. Hiçbir şeyi çözemedin!"
Kendi keyfini düşündün, bencilliği seçtin!
Olayı kapatmayı tercih ettin, bir daha hiç mektup almadın. Ancak katil cinayetlerine aralıksız devam etti, sürekli yeni cinayet haberlerini aldın. Elinde ipuçları olmadığı için, katil de oldukça profesyonel olduğu için olaylara hiç bulaşmadan, bencil bir hayat sürdün! Sonunda için içini yedi, artık kaldıramaz duruma geldin ve yavaş yavaş delirerek akıl hastanesine kaldırıldın!
Dava dosyasını son bir kez eline aldın ve yaşlı adama tekrar ulaştın. Bir parkta kayıt altında olmayacak bir buluşma ayarladın.
Yine batırdın işi!
'Bak, buraya yine benim veya Rachel'ın üstüne iftira atmanı dinlemeye gelmedim. Elinde delil yok bir şey yok, sıkıldım bu tavrından. Beni bir daha rahatsız edersen seni dava edeceğim, uzak dur artık' dedi ve sinirlenerek çekip gitti. Elindeki son çareyi de çarçur etmiş oldun, olayın aslını öğrenemedin!
Yüzdün yüzdün kuyruğuna geldin, ama olmadı.
Yaşlı adam mektuba baktı ama hiçbir şey anlamadı. 'Hala amacın ne bilmiyorum ama bu mektuptan hiçbir şey anlamadım. Beni bu işlerden uzak tut artık, mutlu bir hayat yaşamaya çalışıyorum. Şimdi izninle, sonsuza kadar görüşmemek dileğiyle' dedi ve kalktı. Durdurmaya çalışsan da başaramadın ve adam gitti, olayla ilgili elindeki son kozu da kaybetmiş oldun, hiçbir şeyi aydınlatamadın!
Adam şöyle bir durdu ve daha önce bir şeyi anlatmadığını, ama olayla ilgisi olduğunu sanmadığını söyledi.
Dedektifliğin kitabını yazdın, Sherlock yanında halt etmiş!
Zor da olsa başarıya ulaştın, ama bu pek de bir başarı sayılmaz. Zira yaşlı adama parayı gönderenin kendin olduğunu farkettin!
'Bu nasıl olabilir?' diye araştırırken birdenbire beyninde kıvılcımlar çakmaya başladı. Katil kendindin!
Mektupları kendi kendine yazıyordun, bu yüzden olaydan yıllar sonra bile mesajlar geliyordu.
Rachel'ı önceki davetlilerin listesine bakarak seçtiğini hatırladın, bu yüzdendi önceki balonun davetlilerin arasında onun ismini bulman.
Bu yüzden kapı içeriden kilitliydi, pencere kapalıydı.
Ayrıca katil sol elli olmak zorunda değildi, eğer kadın arkasından bıçaklandıysa katil pek ala sağ elli olabilirdi ve kendin de sağ elliydin.
Yani sen aslında çift kişiliğe sahiptin ve ikinci kişiliğin Rachel'ı kullanarak aklına oyunlar oynamıştı, bu yüzden davayı yanlış çözmüştün.
Tüm bunları öğrendikten sonra ne yapacağınsa sana kalmış, dedektif. Bir yanın caninin teki olabilir, ancak diğer yanın olayı çözmeyi başardı; bu nedenle kendi sonunu seçmeyi tamamen sana bırakıyoruz! Bir açıklama yaparak hastalığından bahsedip sonra olayı tamamen anlatıp teslim olmak mı istersin, yoksa intihar edip bu lanetli yaşama son vermeyi mi?
Güvenlik görevlilerini durumdan haberdar ettin, içlerinden biri kurban profiline uyan kadınları bilgilendirmeniz ve dikkatli olmaları konusunda uyarmanız gerektiğini söylüyor.
Eline yüzüne bulaştırdın!
Katil durumu anlamış olacak ki, gece boyunca cinayet işlenmedi ve katili bulamadın. Ertesi gün gelen mektupta 'Ne o, artık tek oynayamıyor musun yoksa? Yardım almadan hamle yapamayacak kadar aciz olduğunu düşünmemiştim, hayal kırıklığına uğrattın dedektif. Oyun bitti, bundan sonraki her cinayet senin yüzünden gerçekleşecek!' yazıyordu, anlaşılan katili iyice yoldan çıkarmıştın. İyi halt ettin!
Her şey ayarlanmış biçimde beklerken birdenbire fenalaştın, ne yapacaksın?
Önce sağlık!
Kendi canından önemli ne olabilir? Nasıl olsa geçer dedin ancak geçmedi, iyice kötü oldun ve birdenbire bayıldın. Hemen bir ambulans çağrıldı ve hastaneye götürüldün, biraz dinlensen böyle olmayacaktı. Baloda cinayet işlenmediğini öğrendin ve 3 gün sonra bir mektup aldın; 'Sensiz oyunun tadı çıkmazdı dedektif, son şansının ellerinden böyle kayıp gitmesi ne acı.' yazıyordu. Yani inadın pahalıya patladı, katili bulamadın!
Bir odaya gidip biraz uyudun, uyandığında yanında bir ceset vardı.
Kurban profiline uygun bir kadın yanına yaklaştı ve biraz bekledikten sonra "Tek başına napıyorsun, eğlensene" dedi.
İnsanları telaşa sürükledin!
Kadın 'Ne katili ya' diye bağırmaya başladı, herkes telaşa düştü ve salon kısa zamanda boşaldı. Bir cinayet gerçekleşmedi belki ama katili de yakalayamadın...
Ayak üstü sohbete devam ettiniz, ama artık bir yere bağlaman gerek.
Balodan atıldın!
'Hepiniz aynısınız ya' dedi ve balo görevlilerine şikayet etti, damsız girilmeyen baloya güç bela girebilmişken bunu yapman hiç hoş olmadı! İki dakika duramadın yerinde değil mi?
"Hmm, peki" diyerek uzaklaştı ve tekrar kalabalığın içine karıştı. Sen de etrafı gözetlemeye devam ettin, ilerleyen saatlerde müzik devam ettiği halde ışıklar kesildi, ortalık zifiri karanlık.
Işıkların gelmesini bekleyedururken balkon tarafında ay ışığının yardımıyla bir sarışın kadının ve erkeğin balkona çıktığını gördün. Bir şeyler yapman gerekiyor.
İyi mi ettin, kötü mü ettin; bilemedik be dedektif!
Yöntemin işe yaramış olacak ki, herhangi bir cinayet işlenmedi; ancak katili de bulamadın. Adamı durduk yere gözaltına alamazsın, elinde herhangi bir delil yoktu, dolayısıyla katil oysa bile yaptığın tez canlılıktan dolayı hiçbir zaman bilemeyeceksin!
En son balkona adım attığını ve adamın yüzünü gördüğünü hatırlıyorsun, ancak şuanda bir sokak arasındasın.
Canından oldun!
Adamı etkisiz hale getirmeye çalıştın ancak fazla kuvvetliydi, ölüp gittin sokak aralarında be dedektif! Daha da kötüsüyse ne olduğu hakkında en ufak bir fikrin olmamasıydı, gerçekten katili kovalayarak mı oraya gelmiştin, balkonda neler yaşanmıştı, gerçek katilin oyununa mı gelmiştin, yoksa katil gerçekten seni öldüren adam mıydı, bilemiyoruz. Öbür dünyada cevabı öğrenirsen bize de söyle, olur u
Adamı öldürdün!
Fena oyuna getirildin!
Her şey bir oyunmuş! Olaydan haftalar sonra bir mektup aldın; mektupta aynen şöyle yazıyordu: 'Dedektif, seni daha zeki sanmıştım. Bu kadar mı kolay oyuna gelmen, bu kadar mı kolay inandırılman? Çocukları kandırmak bile daha zor. Yüzünde başardığını düşünürken oluşan o safça ifadeyi asla unutmayacağım. Hiçbir zaman benim kadar iyi olamadın, son şansını da mahvettin, hem de suçsuz birini öldürerek!'. Mektubu okuduktan sonra kendine gelemedin, bir kaç gün odandan çıkamadın. Sonrasında olayı tekrar araştırmaya başlasan da en ufak ipucu elde edemedin ve en sonunda dayanamayıp intihar ettin, çünkü başarısızlık senin için tahammül edilemezdi. Yazık ettin kendine!