Sosyal Medya ve Mizah

Sosyal medyanın bireysel ve toplumsal  etkilerini, sosyolojik, ekonomik, psikolojik ve siyasal açıdan

değerlendirmek mümkündür. Ama en çok psikolojik ve bireysel gelişim üzerinde kafa yormamız gerekecek. Çünkü sosyal medyanın diğer her şeye yaptığı etki bu esas üzerine kuruludur.

Sosyal medyanın egemen medyadan farklı yönlerini halkın medyası olması, üretenlerin ve tüketenlerin aynı

kişiler olması şeklinde kabul edersek; sosyal medyayı bireylerin kendini ifade etme aracı olarak tanımlayabiliriz. Önceden bireylerin ayırt edici özel yeteneklerini ifade şansı egemen medya izin vermeden pek mümkün değildi. Sesi güzel olan, güzel dans eden, resim çizen, şiir yazan, fotoğraf çeken pek çok insan henüz keşfedilmeden körelmeye

başlıyordu. Takdir edilme, bilinme, hakkında söz edilme hakkından mahrumolarak yeteneği ile baş başa kalabiliyordu.

Sonra sosyal medya çıktı ortaya, bir keşif aracı gibi yeteneklerin gün yüzüne çıkmasını sağladı. Pek çok yetenekten bahsedebilecek olsak da; bunların içinde sosyal medyanın ortaya çıkardığı en somut yetenek; halkımızın otobüste,

iş yerinde, yürürken, tuvalette, yemek yerken, iş görüşmesinde birden ortaya atabildiği esprilerdir.

Sosyal medyanın ortaya çıkışı eğlenme isteğidir. Televizyonun çıkış amacı da böyleydi; eğlence- entertainment…

Toplum medyayı, gülmek, eğlenmek, güzel vakit geçirmek amacıyla takip eder. Kitle iletişim araçlarının kullanılmasındaki esas neden budur.

İnsanların sosyal medyayı bu kadar çok benimsemesi, takip etmesi ve genel kabul etmesi; sosyal medyanın

eğlendiren, güldüren özelliği ile kullanıcıların daha önce görmedikleri, duymadıkları yeni mizahi unsurları keşfetmesinden kaynaklanıyor. Sosyal medya mizah yeteneğini son derece iyi kullanan insanların önlerine

çıkan malzemeyi ne kadar iyi kullanabildiklerini gösterdi. Gezi olayları ve Adana Valisi Coş’a tepki, 17 Aralık Operasyonu sürecinde üretilen espri ve karikatürler Türk insanının mizah anlayışının ne kadar geliştiğini de göstermiş oldu.