Savaş Zamanı Cinsel Köle Olarak Yaşamak Zorunda Bırakılan Kim Bok-Dong'un Mücadelelerle Dolu Hayat Hikayesi
En acısı belki de tek bir özür bile almamış olması...
Güney Kore'nin Seoul şehrinden olan Kim Bok-Dong ikinci dünya savaşı sırasında Japon ordusu için eski cinsel köle ve onun gibi binlerce kadının katlandığı acılara uluslararası dikkatin çekilmesini sağlayan çok önemli bir şahsiyetti. Kendisi 92 yaşındayken vefat etti.
Kim kanser hastasıydı. Ölüm haberini Japon genelevlerinde çalışmaya zorlanan Güney Koreli kadınları savunmasıyla medyada sıklıkla yer alan Kore Adalet ve Anma Konseyi başkanı Yoon Mi-hyang verdi.
90'ların başından beri Kim eskiden cinsel köle olarak çalıştırılan kadınların temsilcisiydi.
Onlarca yıllık sessizliği bozan ve ona ne yapıldığından bahseden ilk kişilerden biriydi ve Birleşmiş Milletler de dahil olmak üzere yaşadıklarını anlatmak ve paylaşabilmek için dünyayı dolaştı.
Son günlerini ise Japonya'da geçirmek istedi. Gazeteciler kendisini hastanede ziyaret ettiklerinde Başbakan Shinzo Abe’nin hükumetini yaşanılanları telafi edememekle suçladı.
Birçok tarihçi hem Kore'den hem de diğer Asya ülkelerinden 200 binden fazla genç kadının savaş döneminde cinsel köle olmaya zorlandığını ifade ediyor.
Yoon aslında bu nedenden de Kim'in ölmeden önce söylediği tek şeyin Japon hükumetine ettiği bir küfür olduğunu belirtiyor.
Tabii Kim'in ölümü özellikle de Güney Kore'de büyük bir tepki yarattı. Hatta başbakan Moon Jae-in kendisi hakkında 'Gerçekle yüzleşmemize yardım etti' dedi.
Kim 19 Nisan 1926 yılında Kore'nin küçük bir köyü olan Yangsan'da doğdu. Kendisi ailenin altı kız çocuğundan dördüncüsüydü.
Japonya o dönemler Kore'yi yönetiyordu. Henüz Kore, Kuzey ve Güney olarak ikiye bölünmemişti.
Kim 14 yaşına bastığında Japonya, Çin ile savaş halindeydi. Kendisi Japon yetkililer tarafından askere çağırıldı ve bir giysi fabrikasında çalışacağı ve eğer reddederse ailesinin zarar göreceğini söyledi.
Ama ne yazık ki bunun yerine 1945'te İkinci Dünya Savaşı sona erene kadar Çin'deki askeri genelevlerde zorla çalıştırıldı ve daha sonra da Hong Kong, Malezya, Endonezya ve Singapur'da askerlerle birlikte olmaya zorlandı.
"Hafta içleri günde 15 askerle beraber olurdum. Cumartesi ve Pazar günleriyse bu sayı 50'yi bulurdu. Bize orada hayvanlardan bile kötü muamele ediyorlardı."
Kim savaştan sonra Güney Kore'ye geri döndüğünde birçok cinsel köle gibi kendisi de yıllarca büyük bir utanç duygusuyla yaşadı.
1991 yılına kadar sessizliğini koruyan Kim, Güney Kore'nin askeri diktatörlükten demokrasiye geçmeye başlamasıyla bu sessizliğini yavaş yavaş kırmaya başladı.
Aynı yıl Kim Hak-Sun adlı bir kadın ilk kez yaşadıklarını anlattı. Kim ise 1992 yılında benzer bir şekilde başına gelen her şeyi toplumla paylaşmaya başladı.
Kadınların birçoğu ortaya çıkmaya, yaşadıklarını anlatmaya ve Japon Büyükelçiliği önünde ve Seoul'un birçok yerinde gösteriler yapmaya başladılar.
Başlarda bu konunun üstü kapatılmaya çalışıldı.
Daha sonrasında 1992 yılında Kim ve Yoon'un da tanışmasıyla Kim kendini daha rahat bir şekilde ifade etmeye başladı. Hayatı boyunca hiç evlenmedi ve çocuk sahibi olmadı.
'Hayatım boyunca aşkı hiç tatmadım.'
Ama kendisi kadın hakları konusunda en açık sözlü ve ısrarcı aktivistlerden biri oldu ve zamanla Güney Kore'de büyük bir destek görmeye başladı.
Kendisi ülkenin 1910'dan 1945'e kadar süren Japon sömürge yönetimi altında çektiği acıların duygusal ve derin bir sembolü haline geldi.
Onun sayesinde 239 kadın daha yaşadıklarını anlatabildi. Bu kadınlardan yalnızca 23 tanesi hayatta. Birçoğu 90'lı yaşlarında.
Ancak Japonya hükumeti bu olaylarla ilgili hiçbir şekilde ne kadınların taleplerini kabul ediyor ne de özür diliyor.
Hatta hükumet sömürge döneminden kaynaklanan tüm bu iddiaların, Japonya'nın Güney Kore'ye 300 milyon dolar yardım ettiği ve meselenin 1965'te çözüldüğünü iddia ediyor.
Ancak kadınlar 2005 yılında Güney Kore hükumetinin savaş dönemindeki cinsel kölelerin 'yasa dışı biçimde yapılan bir insanlık suçu' olduğunu söylemesiyle kısmen bir rahatlama yaşadılar.
Ülkenin yüksek mahkemesi geçtiğimiz Ekim ayında Japon şirketlerine savaş zamanı zorla çalıştırma için tazminat ödemeye karar verdiğinde de aynı görüşü tekrar dile getirdi. Tabii tüm bunlar yeterli değil...
2015 yılında Abe hükumeti ve Güney Kore başkanı arasında yapılan bir anlaşmaya göre 'nihai ve geri alınamaz' bir çözüm sürecine gidilmiş olsa da bu durum Kim de dahil olmak üzere bu kadınların büyük bir çoğunluğunun vefatından sonra gerçekleşti.
Anlaşmaya göre Japonya bu kadınlardan özür dileyecek, onlara yaşattığı tüm bu acıların sorumluluğunu üstlenecek ve tüm bu kadınlar için kurulan derneğe 9 milyon dolar ödeyecekti.
Ancak Kim ve diğer hayatta kalan kadınlar bu anlaşmanın resmi tazminatlarının ve Japonya'nın yasal sorumluluk beyanının eksik olduğunu savundu.
Kim tüm birikimini ve ölümünden sonra bile olsa ona geçecek olan Japonya'nın ödeyeceği tazminatı da cinsel şiddete maruz kalmış kadınlar için kurulmasına yardımcı olduğu bir fona bıraktı.
"Yıllardır süren mücadelemiz para için değil. Biz yalnızca Japonya'dan içten bir özür ve onurumuzu yeniden kazanmamıza yardımcı olacak bir tazminat istiyoruz."
Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım...
Yorum Yazın
Şimdi benzerini çin uygur türklerine yapıyor Ve türkiye sağır dilsiz
butun dunya sagir dilsiz
İlgilenenler için youtube'da asian boss kanalında hem kendisiyle hem de filipinli yine kaçırılıp comfort woman olmaya zorlanmış bir teyzenin röportajı var
güney kore sinemasında "i can speak(Ai Kaen Seupikeu)" ismi ile filmleştirilmiş hikayesi vardır(dram ve komediyi bir arada sunmuşlardır.). tavsiye olunur.