Özgürlük meydanında insanlar akıyor - şiir

Özgürlük meydanında insanlar akıyor

Anlamsızlığına doğru şehrin

Açlar toklar aynı alanda

Biri yiyor biri bakıyor

Bir yanda otomotik silahlı 

Polis memurları

Bir yanda orta sınıfın 

Marka giyinmiş soluk benizli çocukları

Hemen dibinde anıtın

Ellerinde resmi evraklarla dilenci kadınlar

Seslerinin en acı tonuyla yalvarıyorlar

Birden ara sokaklara dalıyorlar

Zabıtalar peşlerinde boyacı çocuklar

Yaşları sekiz,on,onbir

Sırtlarındaki sandık boylarıyla bir

Aynı renkte yüzleriyle boyaları

Bahtlarının rengine boyuyorlar

Tüm kirli ayakları

Yaşıtları paralı kolejlerde bilgisayar başında

İnternet sayfalarında dolaşıyorlar

Yeni keşfedilmiş yıldızları

Ya da yazın kavurucu sıcaklığında

Rüzgar avına çıkıp uçurtmalarıyla

Düşlerini salıyorlar bulutlara

Ama boyacı çocuklarda dilenci kadınlarla

Tadını çıkarıyorlar özgürlüğün(!)

Özgürlük meydanında

Ve bu kadar eşit sunuldukça

Medeniyete taşıyan araçlar

Boylarıyla ulaşacak boyacı çocuklar

Muasır medeniyetler seviyesinin

Bilmem hangi noktasına

Ve böyle zincirsiz esaret oldukça

Mektep yüzü görmeyenler hayat okulunda

Gündüz güneşin,gece şehrin

Işıklarıyla aydınlanacaklar

Yirminci asır uzay çağında