Engelli Bireylerin Kahramanları, Hayatla Bağları: Anne-Babaları
Rehberlik ve Araştırma Merkezleri, eğitim müfredatının planlandığı ortalama çoğunluk kesimin altında veya üstünde yer alan öğrencilerin, ihtiyaçları olan eğitim desteğinin verilmesi için gerekli tespit, değerlendirme ve yönlendirmelerin yapıldığı Milli Eğitim kurumudur.
Rehberlik ve Araştırma Merkezlerine her gün Kimi görme, kimi işitme, kimi konuşma, kimi ortopedik, kimi zihinsel destek eğitime ihtiyaç duyan onlarca öğrenci gelir. Hepsi apayrı dünyalar hepsi bambaşka hikayeler. Öğrenciler birbirlerinden çok farklı olsa da ortak olan şey masumiyetleri ve onların kahraman anne babalarıdır.
Çünkü üzerilerinde çok fazla sorumluluk vardır ve bunu paylaşıp azaltacak bir sosyal destek imkanına çoğu zaman sahip değildirler maalesef. Farklılıklara sıfır tolerans uygulayan toplumumuz onları her gördükleri yerde göz hapsine alıp sürekli rahatsız ettikleri için ya da anlamaya çalışmak yerine eleştirip kırıcı olabildikleri için , bazen bilinçli bazen bilinçsiz bu insanları sosyal dünyadan uzaklaştırmış çoğu zaman kendi dünyalarına hapsolmalarına neden olmuştur. Zaten çok ağır yükler altında olan, kendi hayatlarını çocukları doktor mühendis olsun diye değil olur da yarın yanlarında olamazsam ben olmadan hayatını idame ettirebilsin diye, düğmesinin ilikleyebilsin, ayakkabısın bağlayabilsin, parayı tanısın ihtiyaçlarını alabilsin, mutfakta bir çorba yapabilsin, saçını kurulayabilsin, karşıdan karşıya geçebilsin diye bir kenara koyup onlar için didinen benim diyen annenin babanın binlercesini cebinden çıkaracak bu gizli kahramanlardan bu koca insanlardan her gün onlarcasıyla tanışıyor olmamıza rağmen her seferinde onlara olan hayranlık,hayret ve takdir duyguları daha da artmaktadır.
Bu özel günde işte onlardan bazıları:
Kahraman Anne A : Yaşı altmış küsür iki engelli çocuğu var biri 32 yaşında biri 28 yaşında . kocası iki yıl önce vefat etmiş. kendi sağlık sorunları olmasına rağmen her hafta düzenli olarak çocuklarını rehabilitasyon merkezine götürüp getiriyor çünkü kendisi olmadan gidip gelebilecek durumda değiller.
Kahraman Anne B : İkiz çocukları var . ikisinin de birden fazla engel durumu söz konusu. her ikisiyle de farklı farklı konularda sürekli ilgilenmek durumunda.
Kahraman Anne C: Çocuğu göremediği için çocuğuna okuma yazma öğretebilmek amacıyla görme engelliler alfabesini kendi başına öğrenip çocuğuyla sürekli pratik yapmaktalar.
Kahraman Anne D: Yatalak annesi, zihinsel desteğe ihtiyaç duyan abisi ve kız kardeşiyle ilgileniyor. Kocası terketmiş gitmiş, çocuğu yok.
Kahraman Anne E : 50 yaşında kadar sağlıklı hiç bir problemi olmayan Bayan B 'nin kalp krizi geçirip beynine kan gitmemesi sonucu belden aşağısının kontrolünü kaybetmesiyle engelli birey haline gelmesi ve onun sorumluluğunu üstlenen küçük kardeşi.
Bu özel insanların kimsenin acımasına ihtiyacı yok . Yardımcı olmak istiyorsanız onlara saygı duyun, onların farkında olun ve hayatlarını kolaylaştıracak imkan ve şartları oluşturun.
Çocuklarınıza da kendilerinden biraz farklı gördükleri kişilere karşı öcü muamelesi yapmamaları için farklılıklara saygı duymayı öğretin. Tabi bunun için önce sizin bunu başarabilmeniz gerekiyor.