BİRKAÇ MADDE İLE KANUNU ESASİ-----OSMANLI ANAYASASI

MADDE 11.-

Devleti Osmaniyenin dini islâmdır. Bu esası vikaye ile

beraber asayişi halkı ve adabı umumiyeyi ihlâl etmemek şartile memaliki

Osmaniyede maruf olan bilcümle edyanın serbestii icrası ve cemaatı muhtelifiye

verilmiş olan imtiyazatı mezhebiyenin kemakân cereyanı Devletin tahdi

himayetindedir.MADDE 11. — Osmanlı Devleti’nin dini, İslâm Dini’dir. Bu ilkeyi korumanın yanı sıra, kamu düzeni[17]

ve genel ahlâkı zedelememek koşuluyla, Osmanlı memleketlerinde tanınan

tüm dinlerin özgür biçimde uygulanması ve çeşitli cemaatlere tanınmış

olan mezhep ayrıcalıklarının devamı, eskiden olduğu gibi, yine Devlet’in

koruması altındadır.

MADDE 12.-

Matbuat kanun dairesinde serbesttir.

MADDE 12. — Basın, yasa çerçevesinde serbesttir.

MADDE 17.-

Osmanlıların kâffesi huzuru kanunda ve ahvali diniye

ve mezhebiyeden maada memleketin hukuk ve vezaifinde mütesavidir

MADDE 17. —

Osmanlıların tümü, yasa önünde, dinsel ve mezhepsel durumlarının yanı

sıra, ülkenin hak ve görevlerinde de birbirlerine eşittir.

MADDE 18.-

Tebaai Osmaniyenin hidematı Devlette istihdam olunmak

için devletin lisanı resmisi olan Türkçeyi bilmeleri şarttır.

MADDE 18. —

Osmanlı yurttaşlarının tümünün, Devlet hizmetine alınabilmeleri için,

Devlet’in resmî dili olan Türkçe’yi bilmeleri zorunludur.

MADDE 26.-

İşkence ve sair her nevi eziyet katiyen ve külliyen

memnudur.

MADDE 26. — İşkence ve diğer her tür eziyet kesinlikle ve tamamen yasaktır.

MADDE 33.-

Memuriyetlerinden hariç ve sırf zatlarına ait hernevi

deavide vükelânın sair efradı Osmaniyeden aslâ farkı yoktur. Bu misillu

hususatın muhakemesi ait olduğu mehakimi umumiyede icra olunur.

MADDE 33. —

Vekillerin, görevlerinin dışındaki ve kişisel ilişkilerinden doğan her

tür da’vâda diğer Osmanlı bireylerinden hiçbir farkı yoktur. Bu ve

benzeri konulardaki yargılama, ilgili genel mahkemelerde yapılır.