Birçok Ebeveynin 'Keşke Anne Olmadan Önce Bunları Biliyor Olsaydım' Dediği Durumlar
Anne olmak gerçekten çok zor olmalı.
1. "Doğum sonrası depresyonu duymuştum, fakat doğum sonrası kaygıyı duymamıştım. Bu ilk oğlumdan sonra başıma geldi ve ikincisinde daha da kötü oldu. Endişelenmekten ve hep en kötü senaryoyu düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum. Sürekli korkuyorum."
'Gerçekten bir şey yaşandığında, mesela hasta olduklarında günlerce yemek yiyemiyorum ve uyuyamıyorum. Pandemi her şeyi daha da hızlandırdı. Anksiyete hayatımı ele geçirdi. En küçük çocuğum daha 2 yaşında, ben terapi aramaya başladım ve ilaç kullanıyorum.'
2. "Emzirmek ne kadar da zor bir şeymiş ve herkeste işe yaramıyor. Ama bebek beslenebildiği sürece bu önemli değil."
3. "Bebeklerin nasıl gece ve gündüz kavramlarının olmadığına ya da kendi başlarına nasıl uykuya dalabilecekleri konusunda hazırlıksızdım. İlk hafta geceleri onu yatağına yatırdığımda uyumak yerine ağladığı zaman çok stres olduğumu ve kafamın karıştığını hatırlıyorum."
'İkinci bebekte, ne bekleyeceğimizi ve hiç uyuyamadığı uykusuz gecelerle nasıl başa çıkacağımızı biliyorduk. Ağlamaları arasında birkaç dakikalığına yatakta uzanıp yatardık.'
4. "Keşke anne blog yazarlarının yazdıklarına inanmasaydım. Bu insanlar kendi bedenlerinin, çocuklarının ve deneyimlerinin kusursuz fotoğraflarını paylaşıyorlar ve bu beni kendimi bir 'başarısızlık' gibi hissetmeme neden oldu hala da oluyor."
'Her şey göz boyamaca. Hiçbiri gerçek değil. Sırf 'hamilelik kilolarımdan 6 haftada kurtuldum' ve 'altı haftada bebeğim uyku eğitimi aldı' gibi şeyler yazmaları bunun tamamen gerçek olduğu anlamına gelmez.'
5. "Oğlum doğduğunda onu ilk kucağıma aldığımda 'neşe ve sevgiye dolmuş' hissetmedim. O sıcak bağlanma hissini hissedemedim."
'Bu kendimi suçlu ve üzgün hissettirdi. Sonra annem bana bunun normal olduğunu, bu küçük insanı henüz tanımadığımı ve bu bağın zamanla oluşacağını söyledi. O haklıydı.'
6. "Çocuklarınızın dünyayı keşfetmeleri için bağımsız olmasına izin vermekle aşırı korumacı olmadan onları güvende tutmak arasında çok hassas bir denge var."
'Yaşlandıkça daha da zorlaşıyor.'
7. "Mesanemin sonsuza kadar değişeceğini bilmiyordum."
'Trambolinlere ve hapşırmaya dikkat edin!'
8. "Keşke ne kadar çok bebeğin erken doğup yoğun bakım ünitesine alındığını bilseydim. Bu, hamile annelerle sık sık konuşulan bir şey değildi ve kızım sekiz hafta erken doğduğunda buna hiç hazırlıklı değildim."
'Yenidoğan yoğun bakım ünitesi korkutucu bir yer, ama aynı zamanda bebeğinize kendileri gibi bakan harika hemşirelerin olduğu harika bir yer. Kızımın hayatını oradaki doktorlara ve hemşirelere borçluyum. Keşke annelere YYBÜ hakkında daha fazla bilgi verilse, böylece - çocuklarının oraya gitme ihtimaline karşı - en azından ne bekleyecekleri konusunda biraz bilgi sahibi olurlar. '
9. "Bekar arkadaşlarımın sadece çok küçük bir kısmı anneliğe geçiş sürecimi anlayabildi. Evde olan bir anneyim ve tüm bekar arkadaşlarım onların 'gerçek bir işi' olduğu için sürekli onlara uyum sağlamamı bekliyorlar."
'Takılmak istediklerinde benimle son anda iletişime geçerlerdi ve bebeğime göz kulak olacak biri bulamazsam bana 'onu da getir' derlerdi. Bir arkadaşım işini kaybettikten sonra bana 'Artık ikimiz de işsiz olduğumuza göre bir yere tatile gitmeliyiz.' deme cüretini gösterdi. Çocuğun olduktan sonra bekar arkadaşlarınla arkadaş kalmak eskisi kadar kolay olmuyor. Eğer hayatınızda kalmak istiyorlarsa son derece sabırlı ve anlayışlı olmaları gerekiyor.'
10. "Doktorlar bebeğim hasta dediğimde bana inanmadılar. Ve bu neredeyse kızımın hayatına mal oluyordu."
4. ayda bebeğimin cildinde döküntüler oluştu. İki kez eve gönderildik. Doktorların bebeğimde haşlanmış deri sendromu teşhisi koymaları bir haftalarını aldı. Ona dokunduğunuzda cildi gerçek manada dökülüyordu. 30.000 dolarlık uçak seyahati ve pediatrik yoğun bakımda geçirilen bir hafta hiç yaşanmamış gibi.'
11. "Ağır yatak örtülerini kaldırmak ve çok derin uyumamak gibi güvenli birlikte uyuma uygulamaları."
'Birlikte uyumak herkes için uygun olmayabilir. Fakat kişisel olarak bebeğime bakmanın başarısı için bu yola güveniyorum. Ayrıca o yakınımdayken daha çok uyuyabiliyorum. Son bir artı daha, sabahları bebek öpücükleriyle uyanmak kesinlikle takdir edilesi.'
12. "Annelikten ne kadar da çok keyif alıyorum! Hayatım boyunca çocuk istemediğimi çünkü param ve zamanım konusunda bencil olduğumu söylüyordum."
'Düşük yaptıktan sonra fikrim değişti ve oldukça perişan oldum. 39 yaşında başarıyla hamile kaldım ve dünyadaki en şaşırtıcı, gülünç derecede komik, eğlenceli, zeki ve sevgi dolu kıza sahibim! Hala bu güzel varlığı yarattığımıza inanamıyorum.'
13. "Hamile kalır kalmaz anne olarak yaptığınız her şey hakkında herkesin bir fikri olacaktır. Seçtiğiniz adı, bebek arabasını, belki satın aldığınız bir paltoyu bile beğenmezlerse, o zaman size muhtemelen bundan bahsedeceklerdir."
'Şimdi ikinci çocuğuma hamileyim ve insanlara söylediklerim konusunda oldukça seçiciyim çünkü ilk hamileliğimde herkesi memnun etmenin ağırlığı bana şiddetli endişe vermişti ayrıca oğluma karşı yeterince iyi bir anne olduğumu hiç hissedememiştim.'
14. "İnsanı nasıl delirttiklerini tahmin edemezsiniz. Bir an önce uyumaları için sabırsızlanıyorsunuz."
'Ama uyuduklarında da o küçük yüzlerini özlüyorsunuz ve gidip uykularında öpüyorsunuz. Annelik çılgın bir yolculuk.'
15. "Sürekli bir korku içerisindesin. Çocuğun için beslediğin yoğun sevginin yanı sıra onların iyiliği için hissettiğin büyük bir korku da var. Sürekli. Ne kadar sık 'bebeğinizin nefes almayı bıraktığını' ya da 'nadir görülen zehirli bir örümceğin onu göremediğiniz bir yerinden ısıracağını' düşünüyor olmanız kulağa mantıksız geliyor."
'Onu gece ve gündüz kaç kez kontrol ettiğiniz ve bunlar hakkında endişelenmeniz şaşırtıcı.'
16. "Hiç kimse size bebeğin sizi ne kadar seveceğini ve sizin onları ne kadar seveceğinizi söylemiyor."
'Dürüstçe düşündüm ve bebeğin benden hoşlanmayacağına dair bir korkum vardı. Beni gerçekten ne kadar sevdiğine inanamadım.'
17. "Çocuklar, ölüm arzusu olan irrasyonel küçük dilenciler olabilirler. Çocukları dünyaya karşı koruyamazsınız. Ne yaparsanız yapın kazalar yaşanacaktır ve bu konuda fazla üstünüze gitmeyin."
'Ayrıca, ilk başta sadece 10 dakika olsa bile, bebeğinizin güvendiğiniz diğer insanlarla birlikte olmasına izin verme alışkanlığı edinin.'
18. "Bir çocuğa sahip olmak akıl hastalığımı ne kadar büyütür? Her zaman kaygıyla mücadele ettim, ancak doğum sonrası daha da kötüleşti. Bir buçuk yıl sonra kendim gibi hissedebilmek için hala mücadele ediyorum."
'Tipik başa çıkma tekniklerim o kadar a etkili değil. Sonunda, iyileşmenin tek yolunun terapiye gitmek olduğunu buldum.'
19. "Kimliğimi ve beni ben yapan şeyleri ne kadar kaybedeceğimi düşünememiştim. Bebeğim olmadan önce bireysel bir insandım fakat bu doğumdan sonraki ilk 12 ila 18 ay içerisinde tamamen değişti. Bu duygunun yerini aile olma duygusu kapladı, bir aile olduğumuz için kararlarım, düşüncelerim ve hislerim bir hayli değişti. Bebek sahibi olmak kim olduğumu tamamen değiştirdi ama bu bir sorun değil."
'Ayrıca iş yerinde kendimi savunmaya başladım ve artık b*ktan görevleri sessizce kabul etmiyordum. Kendim için daha çok konuşmam, fikirlerimi daha özgürce paylaşmam ve diğerleriyle daha çok iş birliği yapmam sayesinde bu yıl terfi de aldım.'
20. "Arada bir kendinle vakit geçirmek istediğin için kötü bir anne olmadığını söyleyebilirim. Sen bir ebeveynsin ama sadece bir ebeveyn değilsin. Sen hala aynı zamanda kendi ihtiyaçları ve ilgileri olan bir bireysin. Arada bir kendine, hobilerine, egzersiz yapmaya ya da arkadaşlarınla vakit geçirmeye zaman ayırman çok normal."
'Kendine ayırdığın zaman çok önemli, ve bence bu kişiyi daha iyi bir ebeveyn yapıyor. Terapistim der ki ' boş bir testiden su dökemezsin', bu yüzden kendine vakit ayırmayı unutma çünkü bu o testideki suyu oluşturuyor. Bu senin olabileceğin en iyi ebeveyn olmana yardımcı olacak.'
21. "Erkek bebekler erekte olabilir. Bu çok normaldir."
'Az daha olumu sakatlıyordum ve bu konuda çok gerginim. Her nasılsa seks eğitimi ve bebek derslerinde bunu kaçırmışım. Kimse bana bir şey dememişti. Bunun sadece ergenlik çağından sonra gerçekleşebildiğini sanıyordum.'
22. "İlk üç kelimesini en az 10 kez söylemişken bebeğinin tam bir cümle kurmasını beklemenin yarattığı psikolojik işkence."
23. "Her 'uf' olmuş yarayı öperek geçiremezsiniz."
'İlk bebeğim bir kalp rahatsızlığı geçirdi ve 5 aylıkken vefat etti, o çaresizlik hissi 13 yıl sonra bile hala benimle. Bu durum sağlıklı 3 çocuğuma nasıl bir ebeveyn olmam konusunda bana ilham veriyor. Diğer bir taraftan, tıbbi konularda artık daha hassasım, onları savunmaya ve içgüdülerime güvenmeye daha istekliyim. Öte yandan, burada geçirdikleri zaman ne olursa olsun yaşamalarını ve bu sürede mümkün olduğunca çok deneyim kazanmalarına istiyorum çünkü hayat tahmin edilemiyor.'
24. "Birini kendinizi sevdiğinizden daha fazla seveceksiniz. Çok daha fazla."
'Yalnızlık fikri beni korkutuyor.'
25. "Her ne kadar kendime ait bir arkadaş grubum hala olsa da diğer annelerle daha çok vakit geçiriyorum. Böylelikle bebeğimi de yanıma alabiliyorum ve bundan rahatsızlık duymuyorum ya da bir şeyler fırlattığında özür dileme ihtiyacı hissetmiyorum."
'Anneler diğer annelerin neler yaşadığını biliyor ve bunu sorgulamıyor. Ama korkarım ebeveyn olmayan arkadaşlarım benim ebeveynliğimi sorgulayacaklardır.'
26. "Ebeveyn olmanın duygusal ağırlığı beklediğimden çok farklı. Onu seveceğimi ve endişeleneceğimi biliyordum. Ama sanki kalbim kelimenin tam anlamıyla bedenimin dışında atıyor gibi."
'Ne olacağı konusunda sürekli endişeliyim. Çünkü oğlumu gerçekten üzen bir şey beni de incitiyor hatta bazen onu incittiğinden daha fazla.'
27. "Anne sütünü sağmak normal bir şey. Bebek sütünü alıyor, baba beslenmeye yardım edebiliyor anne de vücudunu dinlendirebiliyor."
'Tüm çocuklarım için ilk bir yıl sütümü sağdım. Çocuğumu besleme konusunda bir sıkıntı çekemdim çünkü düzenli bir şekilde sütümü sağdım. Ayrıca sızıntı ya da göğüs ucu ağrıları derdim de olmadı. Sütümü sağmak hem beden sağlığımı hem de mental sağlığımı korumama yardımcı oldu.'
28. "Emzirmek... Her ne kadar çok faydalı olsa da hayatımın geri kalanına kuru üzümlerle (sivri meme uçlarıyla) devam etmeme neden oldu."
'Bunu bilseydim daha çok düşünürdüm. Şimdi daha sık sütyen takmak zorundayım.'
29. "Kızımız doğduktan sonra kocamdan ne kadar az fiziksel temas istediğime şaşırdım. Kızımın kucaklanmaya çok ihtiyacı vardı ve açıkçası bu temas yetiyordu."
'Ayrıca hayatınızdaki partnerin en değer verdiğiniz ikinci kişi olmaya alışması da zor olabilir.'
30. "Hiçbir zaman 'her şeye sahip' olamayacaksınız. Kendinizin %100'ünü hem işe hem anneliğe hem eş olmaya hem de kendinize ayıramazsınız. Bu alanların hepsinde bir noktada başarısızlığa uğrayacaksınız. 'Her şeye sahip olmak' diye bir şey olmadığını kabul etmeniz lazım. O anda önemli olana öncelik verin ve bu öncelik her zamana bir değişim içerisinde olacaktır."
'Çocuğunuzu hayatta ve sağlıklı tutmak için en iyi olanı yaptığınız sürece - geri kalanı için bir terapi vardır. İhtiyacınız olduğunda yardım isteyin! Yardım almakta (yemek pişirme, temizlik, bebek bakıcılığı, market alışverişi vb.) utanılacak hiçbir şey yok. Eğer ihtiyaçlarınıza siz öncelik vermezseniz, bunu kimse sizin için yapmayacaktır. Anneler olarak başkalarına bakmakta o kadar iyiyiz ama bunu kendimiz için yapmıyoruz. Partneriniz, çocuklarınız veya işiniz sadece kendilerini düşünüyor. Aynı şeyi yapmanız ve kendinize de öncelik vermeniz gerekir. Önce kendine yardım etmezsen onlara da yardım edemezsin.'
31. "Vücudunuz ne kadar da çok değişiyor. Bazı insanlar tam olarak eskiye dönebiliyor, bazılarıysa dönemiyor."
'Hamile olmadan önce hamilelikte karın kaslarının ayrıldığına dair bir şey duymamıştım. Elimi eskiden karın kaslarımın olduğu yere sokabilirdim. Karnım büyük bebeklerle beraber inanılmaz bir şekilde esnedi ve asla eskisi gibi olmayacak.'
32. "Bazılarının hamilelikte saçları dökülebiliyor ve bir kısmı asla geri gelmiyor."
'Buna karşılık diğer vücut kılları daha da sertleşebiliyor ve koyulaşabiliyor ya da daha önce kıl çıkmayan yerlerde kıllanma olabiliyor.'
33. "Ne kadar da yalnız kalınıyor. Özellikle arkadaşlarınızın henüz çocuğu yoksa ve neden bebek bakıcısı istemediğinizi veya gitmek için çok yorgun olduğunuzu anlayamıyorsa."
34. "Çocuğunuz size günde bir milyon soru soracak."
'GÜNDE BİR MİLYON SORU! Ve neredeyse sorular kadar 'anne' kelimesini duymaya da hazırlanın.'
35. "Seyahat etmeyi seviyorum ve çocuklarımın daha 'taşınabilir' olacağını düşünmüştüm."
'Hayatlarımızı toparlayıp başka bir ülkeye taşınabileceğimizi, çocuklarımın iki dilde büyüyeceğini ve insani yardım işlerini yapacağımı düşünmüştüm. Ama onlar yeni yiyecekleri denemekten nefret ediyorlar ve yeni kültürlere ilgileri de yok. Onları 20 dakikalık bir araba yolculuğuna bile çıkaramıyorum ve onları arkadaşlarından ayırırsam 'hayatlarını mahvediyorum'.'
36. "Suçluluk hissi."
'Kızım hastalandığında, büyükannesinin yanında olmasına rağmen işe gittiğim için kendimi suçlu hissediyorum. Bazen kanepede oturup kitap okumak istediğim ve onunla oynamak istemediğim için kendimi suçlu hissediyorum. Daha büyük bir yaşam alanına sahip olmadığım için kendimi suçlu hissediyorum. Tek çocuk olduğu için, onunla vakit geçirmek yerine yemek pişirmek ya da temizlik yapmak zorunda olduğum için suçlu hissediyorum. Ondan uzaklaşmak istediğimde gerçekten kendimi suçlu hissediyorum. Kocam, babası asla suçlu hissetmiyor. Bu çılgınlık.'
Sizin de anne olmadan önce keşke bunu bilseydim dediğiniz şeyler var mı? Yorumlarda bizlerle paylaşmayı unutmayın.
Yorum Yazın
herkes anne ve baba olmaya uygun değil sadece bunu biliyorum
hamile kadınlar, bu yazıyı hatta internette yazan kulaktan dolma bilgileri okumayın. Doktorunuzu dinleyin yeter...
doğurmayın aq nüfus zaten fazla zaten çoğu kişi çocuklarını hep şıamrtarak büyütüyor mesela benim oğlumdur yapar gibi sonra büyüdüklerinde toplumda bizler o... Devamını Gör