Öğrenciyken de okulun eve yakındı, şimdi de işin evine yakın ya da yakın olanı tercih edeceksin. Belki böyle oluşunun ardında yatan başka bir motivasyon vardır. Hissettiğim ise, hayatındaki belirsizliklerden, sıkıntılardan bir çeşit kurtulma biçimi olarak görüyorum. İnan senin için herhangi bir pozisyonda çalışmanın önemi yok ve senin için imkansız diye bir şey yok. Evet o işi ne ölçüde iyi yaptığın tartışılır, ancak eline yüzüne bulaştırmayacağın çok açık! Hayatındakilerden uzaklaşmak için kendini adadığı bir şey çok çalışmak, çünkü ancak bu şekilde uzaklaşıyor, ancak böyle zihnini meşgul edip oyalanıyorsun.
Yalnız ilk soruda Okuma Yazmam Yoksa soruyu nasıl okuyor arkadaş
Çok çabuk sıkılacaksın! Derste sürekli teneffüsü kastederek 'kaç dakika var?' diye insanları darlayan öğrenci misali, iş yerinde de mesai saatinin bitimini kovalayacaksın. Haklısın rutinin olduğu çoğu şey son derece sıkıcıdır, fakat bu rutin, hayatını şekillendirecek etkiye sahipse bunu benimsemeye çalışırız. Sonuçta "iş" dediğin şey hayatın ta kendisidir aslında. Hatta hayat, işlerden oluşmuştur. İşinin olmadığı noktada hayatın içinden kopmaya başlarsın. Senin için iş, Esenler Otogarı'ndan farksız; binlerce çeşit insanı bir çatı altında toplayan bir hayattır ve bolca şikâyet edilir.dogru.ne okulu ne işi severim..
Bence ogrenciligin en guzel yani ordaki ortam, arkadaslardi, siklara koyulmamis..