O Tren Kaçtı
Siz hiç, hayatınızı değiştirebilecek bir fırsatı kaçırdınız mı?
Kaçırdıklarımıza üzülmenin faydasız olduğunu sürekli anlatan tecrübeli şahıslara inat soruyorum. Üzülmeden konuşalım bu konuyu. Kaçan her fırsatın bizim için iyi olup olmadığını bilemeyeceğimizden, üzülmeye de gerek yok düşünürken. Hani şu paralel evren hikayelerinde anlatılanlar gibi. Marvel filmlerinde az ekmeğini yemedi bu konunun. Matt Haig’in Gece Yarısı Kütüphanesi’nde işlediği konu gibi de düşünebiliriz. Okumadıysanız okuyun demek isterdim ama benim gibi komplocu zihinlere hafif gelecektir.
Hayatımızın şu an sürmekte olan halini değiştirecek başka türlü seçimler yaptığımızı düşünürsek, neler değişirdi, hangi fırsatlar işimize yarardı, hangileri dipsiz kuyulara sürüklerdi?
Fırsatların gençlik yıllarında daha fazla ortaya çıktığı zamanlar, daha açıkgözdük tabi. Muhtemel bir işi, bir eşi, bir şehri, bir okulu kendi irademizle o zamanlarda seçmeye başlarız. Bir anda tüm fırsatlar görünür olur, büyük sorumluluklar almanın ilk basamağındayızdır ve tüm seçme özgürlüğü NŞA’da bize aittir. (NŞA: normal şartlar altında; coğrafya kaderi olanları göz ardı edemezdim.)
Meslek seçimi, yaşamınızı temelden şekillendirecek önemli karardır. Okuyacağınız bölümü buna göre seçersiniz. Bu seçim sizin önemli fırsatlar yakalayabilecek ve kaçırabilecek ilk anlarınızı oluşturur. Bakınız 80’lerde doğmuş birçoğumuz bu ülkede NŞA’da yaşamadığımızdan ne doğru fırsatları gördük, ne de yakaladık. Bol yuvarlaklı bir kağıtta yuvarlakları taşırmadan karalayabildiğim şıklar bana mesleğimi getirdi. Kaydırma yapanların hayatı kaydı belki, yapmayanlar zaten yuvarlaklardan hipnotize olmuştu, okuduğu koca paragraflardan birinde hayatı sorgularken dakikalar kaybetmişti. Sonuçta öyle ya da böyle yerleştik bir üniversiteye, mesleğin önemi yoktu pek orada, o diploma şart.
İlk kaçırdığımız fırsat, mutlu olacağımız işi yapma fırsatı oldu. Üzülmüyoruz hayır, gözümüze azıcık toz kaçtı.
Devamında eş geldi. Baktık okuduğumuz meslek bize mutluluk getirmeyecek eşi seçelim. Mutluluğu başka bir kalpte aradık. Aradık tabi, insanoğlu dünyaya düşer düşmez bunu aramaya başlamadı mı? Biz de aradık. En büyük fırsatlar burada geldi önümüze, ne doktorlar, ne mühendisler istedi de biz davulcuya mı kaçtık? Bulduk iyi iş sahibi bir genç. Yıl oldu 2022 davulcu TikTok’ta milyonlar kazandı doktorları hiç ettiler. Hadi bakalım şimdi hangi kaçırdığımız fırsata üzülelim ya da sevinelim.
Eş ev istedi. Girdik borca. Yıllarca, yılda 10 gün tatil yaptık sadece. Ama orada erken kayıt fırsatlarını kaçırmadık bak. Çok şanslıyız. Evde yüzüne bakmadığım eşimle her sene yeni bir balayı yapacağımızı düşünürken, bebeğin altını kim değiştirecek kavgaları yaptık. Kaçan fırsatlardan biri de zengin bir eşti belki, zihnimizi susturduk, onların da derdi çok hem…
En başa dönelim, ruh bilimciler, din adamları, psikiyatristler hatta şimdilerde astrologlar bile, kaçan fırsatlara üzülme dedi, anı yaşa, şükret.
40 yaşımdayım, temelini çürük tuğlalarla attığım hayatımın üzerine, anı yaşayarak kaçak kat çıkıyorum devamlı. Enkaz devraldım diyeceğim anne babama ayıp olacak. Kaçırdığım tüm fırsatlar için zaman bükülmesini ya da uzaylıların falan gelmesini bekliyorum. Ben yaşamımı pata küte formatlayamıyorum. Anı yaşamaklar öyle kolay olmuyor. Fırsatların kaçtığına üzülmüyorum çünkü düzeltmek istediklerim NŞA’da yaşanmadı. Anlatabiliyor muyum?
Her seferinde bu sefer pozitif şeyler yazacağım diyerek oturduğum klavyemin başına yine isyanlarla geçmiş bulundum affola.
Tamam tamam hadi 5 saniye nefes alın 8 saniyede verin belki cidden değişir bakış açılarımız. Sesli güldüm.
Yorum Yazın
Fırsatım vardı ki doğmayacaktım. Ama azap çekmek için doğmuş oldum. Lanet olsun o güne
Ya kaçırdıysam da zevkine vara vara, bile isteye kaçırdım ya da kaçırıyorum. Dünyanın sonu gelmiş gibi konuşmayın.
gece yarısı kütüphanesi diye bir kitap var. bu konu ile ilgili . tavsiye ederim ..
yazar ilk paragrafta yazmış üstte zaten