Kayhan Karlı Yazio: Okul Çocukları Aptallaştırıyor mu?
Bu yazıda sizlerle bir soruyu tartışmak istiyorum. Belki de bu tartışmayı sizlerin aracılığıyla her yere taşımamız da doğru olur. Yıllardır çalıştığım ve ziyaret ettiğim okulların genelinde tanık olduğum en önemli gerçeklerden biri şu: Çocuklarımız küçük yaşlarda süper yaratıcı ve şaşkınlık veren soruları anında üretip dile getirebiliyor. Oysa yıllar geçip okulda geçirdikleri süreler arttıkça, bu soruları üretemez oluyorlar. Bu durumu sadece küçük yaşlardaki yüksek güven duygusuna ve/veya korkusuzluklarına bağlamamak gerekir. Geçen zaman içinde bu çocuklara okul ve aileler olarak ne yapıyoruz sorusunu hepimiz kendimize sormalıyız bence.
OKUL sistemi çocukları kanıtlanmış DOĞRU yollarda kalmaya yönlendiriyor.
Hatta geleneksel okul anlayışında ölçme ve değerlendirme sistemi de bunu destekleyerek çocukların hepsini aynı doğru kutusunun içini doldurmak için tüm performansını zorluyor. Elbette burada da eğitimci ve okulların başarısı da bu doğrular oranında ölçülüyor! Yaşasın şampiyonlar!?…
Örneğin geçtiğimiz günlerde gerçekleştirilen liselere giriş sınavının akşamında “şampiyon okullar” bu kutuları doldurmakta ne kadar başarılı olduklarını ilan ettiler. Bu durumda kutuya sığmayan, doğruluk şemalarına uymayan çocuklar başarısız mı oluyor? Oysa aynı çocuklar okul bitip de iş dünyasına atıldıklarında en büyük eleştirimiz ne? Risk ve inisiyatif almamaları, soru sormamaları… Hatta bu yüzden onlara şirketlerde “kutunun dışında düşünme” konulu eğitimleri veriyoruz… Bu sizce de büyük bir ironi değil mi?
Peki aileler ne yapıyor? “Çalış, iyi bir liseye git. Çalış, iyi bir üniversiteye git ve iyi bir işin olsun. Para kazan, mutlu ol'
Oysa bu denklem artık yalnızca çöp! İyi üniversite - iyi iş denkleminin yerini, bir çocuk yaratıcılığında çalışanlar için deneyimsel hayatın içinde öğrenme ortamları alıyor. Öte yandan kendi dünyasında sıkışmış ve kendisini gerçekleştirememiş ebeveynler, doğal olarak risk ve inisiyatif almak onların içine tıkıldıkları doğrular kutusunda olmadığı için, çocuklarını halen bu cehennem kutularına tıkmaya çalışıyorlar. Bugünlerde - hele de salgın sonrasında - okullardaki çocukları gözlemliyor musunuz? Sınıflara sığmıyorlar, içerikler iyice anlamsızlaştı ve belki de en önemlisi okul artık onlar için bir anlam ve beklenti kaynağı olmaktan çıktı.
Yetişkinlere son bir söz…
Sevgili yetişkinler lütfen hapsedildiğiniz doğrular kutusundan çıkın. Çocuklarınızı o cehennem kutuları için biçimlendirmek yerine, kutunun dışında düşünmeleri, inisiyatif ve risk almaları, yaratıcılık ve inovasyon becerilerini kullanmaları ve dünyanın yeni normlarına uyum sağlamaları için rol model olun, onları yüreklendirin.
Unutmayın ki dünyayı değiştirmeyi başaranlar, bunu dünyanın kendisine söylediklerini yaparak yapmadı!
Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!
Test
Gündem
Magazin
Video
Yorum Yazın
Ülkemizde okul denen şey sadece ders ve sınavdan ibaret olmuş, robotlaştırılıyor çocuklar. Küçük yaşlardan itibaren strese sokuluyorlar. Halbuki okulda hayat... Devamını Gör
1. Çocuklar okullara başladığı andan itibaren özellikle aileleri, daha sonra okul ve öğretmenleri tarafından yarışmacı olarak yetiştiriliyorlar. Buda öğrenme... Devamını Gör
Bir başka konu çocukların sınıf içerisinde ayrıştırılmaları, bazı çocuklar daha hızlı kavrayıp, öğrenirken, bazıları daha ağır öğreniyor ve genelde hızlı öğr... Devamını Gör
Yazılanlara kesinlikle katılıyorum. İlkokul-ortaokul-lise yıllarımı ders çalışarak, derece yaparak, sınav stresiyle geçirmiş bir insan olarak şu an yaratıcıl... Devamını Gör